piekielni.pl

O słynnym niemieckim Ordnungu. Już chyba mam na koncie historię zaczynającą się od tych słów, ale jak widać Niemcy to konsekwentny naród ;)

Początek lata 2020 zapowiadał się obiecująco. Końcem czerwca mieliśmy mieć ślub i wesele w Szwecji, po którym, w ramach odpoczynku po całym ślubnym stresie i pogrzania tyłków na plaży, chcieliśmy się wybrać na wczasy gdzieś w miarę niedaleko (do 2.5 godz. samolotem), w miarę niedrogo i gdzie będzie ciepło i będzie morze. Wybór padł na Tunezję. Już w styczniu wykupiliśmy wczasy w jednym z niemieckich biur podróży. Ponieważ wyjazd miał nastąpić tuż po naszym ślubie, biuro zaproponowało nam jakiś super-hiper pakiet "honeymoon" w cenie normalnej imprezy, z którego ochoczo skorzystaliśmy. Warunkiem skorzystania z pakietu było jednak okazanie kopii aktu ślubu w momencie meldowania się w hotelu (a może już w momencie odprawy na lotnisku, nie pamiętam, w każdym razie bardzo ten warunek podkreślali). Wpłaciliśmy jakąś niewielką zaliczkę (chyba 10 czy 20 procent), resztę mieliśmy zapłacić przelewem po otrzymaniu wezwania do zapłaty miesiąc przed wylotem, czyli końcem maja. Co istotne, nie ściągaliby nam sami pieniędzy z konta.

Wiosną nastąpiła epidemia i wiadomo, jak wszystko teraz wygląda. Perypetie z przesuwaniem ślubu opisałam już w innej historii, teraz czas na zmiany planów urlopowych. Na początku maja, kiedy już było wiadomo, że ślub trzeba będzie przesunąć, zadzwoniliśmy na infolinię biura podróży, żeby dowiedzieć się, co w sytuacji, jeśli nie będziemy dysponować aktem ślubu, gdyż ze względu na epidemię musieliśmy przesunąć uroczystość na przyszły rok. Jako, że sytuacja jest wyjątkowa, to czy są w stanie pójść nam na rękę i albo znieść ten warunek z aktem ślubu, albo wykreślić ten pakiet honeymoon, albo pozwolić nam przebukować imprezę na przyszły rok. Pracownik biura jednak odpowiedział, że generalnie gucio go to obchodzi, on nam ślubu nie odwołał, nic nie możemy zmieniać ani przekładać, a jak nie będzie aktu ślubu, to nas nie wpuszczą do samolotu/hotelu, o zwrocie pieniędzy też możemy zapomnieć. Herman the German ma zasady.

No trudno, poczekamy na rozwój sytuacji, która i tak idzie ku temu, że biuro pewnie samo odwoła imprezę, a jeśli nie odwoła, to najwyżej "nie takie rzeczy się w fotoszopie robiło", zwłaszcza że "licencja", którą otrzymaliśmy ze szwedzkiej skarbówki, okazała się być właściwym aktem ślubu w 2 egzemplarzach (normalnie para młoda podpisuje go podczas ceremonii, a mistrz ceremonii odsyła drugi egzemplarz do skarbówki, w celu umieszczenia odpowiedniej adnotacji w bazie danych), więc wystarczyłoby tylko zrobić kopię i podpisać.

W drugiej połowie maja dowiedzieliśmy się, że raz, niemiecki rząd wydał "ostrzeżenie przed podróżami poza obszar UE", co pozwala klientom biur podróży odwołać rezerwacje bez ponoszenie konsekwencji finansowych, a dwa, Tunezja zamknęła granice i na swoje terytorium wpuszcza cudzoziemców jedynie w absolutnie wyjątkowych sytuacjach, jednocześnie zmuszając ich do odbycia dwutygodniowej kwarantanny po przyjeździe.

Ponownie zadzwoniliśmy do biura podróży, pytając, jak w takiej sytuacji wygląda sprawa naszego wyjazdu, czy on się w ogóle odbędzie. Pan na to, że nie wie. Biuro jeszcze nie podjęło decyzji. Dadzą znać do tygodnia przed wylotem. Wszystko wskazuje na to, że chyba raczej nie, ale pewności nie ma. Pytam czy w takim razie możemy przesunąć wyjazd na przyszły rok, gdyż niedługo przypada termin wpłaty reszty pieniędzy, a nie mamy ochoty ich wydawać na imprezę, która się raczej nie odbędzie, nie mając do tego żadnej gwarancji, czy i kiedy je odzyskamy. Pan na to, że przesunąć na przyszły rok nie można, bo nie mają jeszcze kalendarza imprez na 2021, ale za to możemy w tej chwili zrezygnować z uczestnictwa, a zwrot wpłaconej zaliczki otrzymać w formie vouchera, który możemy wykorzystać do końca 2021. Przystaliśmy na tę opcję. Pan uprzedził jednak, że mają w tej chwili taki młyn, że voucher otrzymalibyśmy dopiero za jakiś miesiąc, dwa. Nie ma problemu, kwota nie była duża, nie spieszy nam się.

W tym czasie podjęliśmy też inną decyzję. Ponieważ właśnie kupiliśmy mieszkanie i chcielibyśmy się nawzajem zabezpieczyć na wypadek, gdyby któremuś z nas coś się stało, do tego licencja ślubna, którą otrzymaliśmy, ma ograniczony termin ważności i w przyszłym roku musielibyśmy wyrabiać ją drugi raz, dogadaliśmy się ze ślubnym mistrzem ceremonii, że w tym roku przyjedziemy i cichaczem podpiszemy akt ślubu, natomiast w przyszłym roku zrobimy resztę ceremonii z przysięgami, obrączkami i całą otoczką. Jako, że mieliśmy już zarezerwowany urlop w pracy na przełomie czerwca i lipca, postanowiliśmy udać się w tym czasie do Szwecji, podpisać papiery i dodatkowo spędzić kilka dni w domku letniskowym mojego partnera, ulokowanym głęboko w smålandskiej głuszy, pooddychać morskim powietrzem i nacieszyć oczy innym widokiem niż bloki na naszym osiedlu, które oglądamy od połowy marca. Ponieważ samoloty prawie nie latają, zdecydowaliśmy się na podróż samochodem i promem.

Plan wyglądał pięknie aż do wczoraj. Niemcy, które już w drugiej połowie maja otworzyły granice, zniosły ograniczenia podróże w ramach strefy Schengen i obowiązek kwarantanny po przyjeździe, wczoraj zrobiły jeden wyjątek, a mianowicie wprowadziły obowiązek dwutygodniowej kwarantanny dla wszystkich przyjeżdżających ze Szwecji. W Niemczech sprawa kwarantanny wygląda tak, że nie ma żadnej kontroli na granicy czy w porcie, natomiast po powrocie do domu podróżny musi sam zadzwonić do Gesundheitsamtu (niemieckiego odpowiednika sanepidu) i poinformować, że skądśtam wrócił i że będzie odbywał kwarantannę domową. Można to zrobić wyłącznie drogą telefoniczną.

Jako, że nie była to dobra wiadomość, postanowiłam zadzwonić do Gesundheitsamtu i dowiedzieć się, czy obostrzenie dotyczy całego kraju, czy tylko terenów objętych ryzykiem zakażenia. W końcu my nie będziemy w centrum Sztokholmu, tylko w chatce w środku lasu na totalnym wygwizdowie, gdzie ciężko spotkać człowieka, w dodatku w regionie, gdzie przypadków zakażeń nie było prawie żadnych. I teraz najlepsze. W Gesundheitsamt zgłasza się automatyczna sekretarka, która informuje, że ze względu na Covid, dysponują ograniczonymi zasobami ludzkimi, w związku z czym nie są w stanie odbierać połączeń i proszą o telefon w innym terminie. Innej możliwości kontaktu z nimi nie ma. Czyli, jeśli ktoś chce wypełnić obowiązek i faktycznie zameldować się na kwarantannę - "pisz pan na Berdyczów".

Wieczorem przyszedł mail z biura podróży - tego od wyjazdu do Tunezji. Zamiast vouchera w wysokości wpłaconej zaliczki przyszły wszystkie dokumenty podróży: karty pokładowe, vouchery na taksówkę w Tunezji, vouchery hotelowe i bilety na pociąg na lotnisko. Rano zadzwoniłam do biura, pytam "łot de fak", miał być voucher, a przyszły dokumenty na podróż, za którą nie zapłaciliśmy (sprawdzaliśmy jeszcze, czy nie ściągnęli pieniędzy sami, ale nie). Pan na to, że nie wie. On widzi w systemie, że odwołaliśmy udział i że został wygenerowany ticket na zwrot zaliczki, który czeka w kolejce na przetworzenie, więc zwrot na pewno za jakiś czas dostaniemy. Ale te dokumenty, które dostaliśmy, widzi, że też są ważne, więc jak chcemy, to w sumie możemy lecieć. A że nie zapłaciliśmy? Tej informacji nie mają w systemie, bo powinno się wyświetlać, że brakuje reszty wpłaty, a mu się nic nie wyświetla.

Tak więc, po powrocie ze Szwecji Gesundheitsamt nakłada na nas obowiązek zameldowania się na kwarantannę, jednocześnie pozbawiając nas możliwości wykonania tego obowiązku. W tym samym czasie mamy też wczasy Schrödingera w Tunezji, które zostały odwołane i jednocześnie nie zostały. W końcu: Ordnung muss sein!

Podróże małe i duże