Słucham sobie radia RMF Classic. Lubię tę stacje, grają dobrą muzykę i mają fajne programy.
Dziś jest dzień dla Tomka Mackiewicza i mam pewną refleksję. Nie chcę obrażać tego człowieka, zginął naprawdę tragicznie. Jednak trochę niepotrzebnie, nie sądzicie? Pchanie się bez odpowiedniego sprzętu na taką górę, w takich warunkach pogodowych nie jest najbardziej odpowiedzialne.
GOPR, nawet w ciągu sezonu letniego, ściąga z góry ludzi w trampkach, bo zwichnęli nogę. Zdarza się też, że ludzie nocą nie potrafią zejść z góry, bo nie mają latarek. Takich ludzi się potępia i nieładnie nazywa.
Dziś w radiu RMF Classic z Tomasza Mackiewicza robi się bohatera i wielkiego człowieka. Czy on nie zrobił dokładnie tego samego, co ludzie opisani wyżej? Jak dla mnie, to dokładnie to samo, albo i coś gorszego. Robienie z tego człowieka bohatera może sprawić, że ktoś zapragnie wziąć przykład z niego i pojawią się kolejne ofiary własnej nieodpowiedzialności.
Taka oto refleksja o piekielności radiowej.
Zgadzam się.
OdpowiedzIdác tym tokiem rozumowania mozemy przyjac, ze wszystkie niespodziewane smierci nastapily na wlasna prosbe ofiary. Przechodzien na pzrzejsciu jest tam z wlasnej woli, kierowca w samochodzie tez na wlasnam a i gornik w kopalni tez. Nie jestem znawca himalaizmu, ale wiem, ze 80% przypadkow smierci ma miejsce przy schodzeniu. Taka byla jego pasja, dokonal niemozliwego, jest rocznica jego smierci. Jest bohaterem dla samego siebie. Pokonal nie tylko gore ale i wlasne slabosci, w tym nalogi. Zginal robiac co kocha, czy nie jest to bohaterstwo? Ilu z nas, ktorzy mowimy: Po co tam szedl? - zrobiloby cos podobnego lub na mniejsza skale?. Ci wszyscy ...isci pytani czemu laza w te wielkie gory odpowiadaja: Bo sa!
Odpowiedz@Waldas: To co, ludzie którzy umierają bo siedzą od 7 dni non stop przed komputerem grając w gry też są super, bo zginęli robiąc to co kochają? BTW, granie w gry komputerowe przynosi światu tyle samo pożytku co zdobywanie szczytów ;)
OdpowiedzZmodyfikowano 1 raz. Ostatnia modyfikacja: 28 stycznia 2019 o 14:57
@kabdam: Jest pewna różnica w nałogu chodzenia po górach i przełamywania własnych słabości tam, a nałogu przed komputerem.
Odpowiedz@Waldas: No chyba jednak nie masz racji. Tomasz Mackiewicz szedł w niebezpieczne, trudne góry w tragicznych warunkach pogodowych. Bez odpowiedniego sprzętu, bez ubezpieczenia i przygotowania. Dlatego stwierdzam, że trochę na własne życzenie doczekał się tej tragedii. Pasją może być zdobycie góry bez sprzętu OK, ale nie wykupienie ubezpieczenia to już skrajna nieodpowiedzialność. Szczególnie w przypadku gdy nie jesteś sam a w domu czeka na Ciebie rodzina.
OdpowiedzZmodyfikowano 1 raz. Ostatnia modyfikacja: 28 stycznia 2019 o 14:58
@Michail: No pewnie że jest. Jednak masz jakąś obiektywną miarę mówiącą które jest lepsze? Jedno i drugie nie posuwa w żaden sposób świata do przodu.
Odpowiedz@Michail: Nie rozumiem dlaczego pasję chodzenia po górach stawiasz wyżej niż pasję grania w gry? Mamy jakąś segregację tego, która pasja jest lepsza czy ważniejsza?
Odpowiedz@DziwnyCzlowiek: Pomijając tę akademicką dyskusję o wyższości jednej pasji nad inną, taka mała uwaga natury technicznej - żadna, podkreślam ŻADNA ubezpieczalnia, nie oferuje ubezpieczeń górskich na wspinaczki powyżej 5500 m.n.p.m. Nanga Parbat to 8-tysięcznik. To nie była jego nieodpowiedzialność. Takie są realia. NIE MA ubezpieczeń dla himalaistów. Na takich wysokościach nie ma też szans na przeprowadzenie akcji ratunkowej - rekordowa wysokość, z której śmigłowiec zdjął człowieka, to 7800m, ale zagrało wtedy tyle czynników, że to był cud. Poprzedni rekord, to 6900m. Także jak już chcecie się spierać, to chociaż się upewnijcie, że nie gadacie głupot.
Odpowiedz@Meliana: mylisz się co do ubezpieczenia. Wersja do 6000m to niecałe 500zł/rok, a rozszerzone - do 7600m i na wyprawy do 16 tygodni, to "zawrotna" (w świetle innych wydatków przy takich wyjazdach) kwota ~1400zł.
Odpowiedzedit: Przepraszam, od zeszłego roku PZU oferuje ubezpieczenie do wysokości 7600m - niemniej jest to nowość, a Mackiewicz i jego naśladowcy i tak się na nie nie załapią, bo jak już wspominałam, Nanga ma 8000+m.
Odpowiedz@DziwnyCzlowiek: Bo mam styczność z obiema i wiem, że wyprawa w góry niesie za sobą zawsze ryzyko, a już zwłaszcza jak wyrusza się powyżej 5000 metrów. Zdarzyło mi się zgubić kilka razy już w górach zimą po ciemku (czasy przed komórkami, a zwłaszcza smartfornami z GPS), ale wychodząc zawsze gdzieś w głowie to ryzyko. Grając na komputerze/konsoli raczej się siedzi w dogodnych warunkach i świadczy to o głupocie jeśli się doprowadza do śmierci. Podobnie - bardziej ryzykowne jest skakanie ze spadochronu niż gra w szachy, a jedno i drugie może być czyimś sensem życia.
Odpowiedz@Michail: Coś tego nie czuję, przecież byłeś w górach na własne życzenie, tak jak gracz się doprowadza do złego stanu na własne życzenie. Gdzie różnica?
Odpowiedz@veereeka: Masz rację, swój błąd już sprostowałam. Nie ma on jednak żadnego znaczenia w tej dyskusji, po pierwsze dlatego, że ubezpieczenie to wprowadzono PO śmierci pana Mackiewicza, po drugie dlatego, że wyprawy na ośmiotysięcznik ono nie obejmie, po trzecie - jak wyczytałam z OWU, nie obejmuje ono śmierci w wyniku utraty przytomności, chyba że jest spowodowana padaczką, lub jej przyczyny nie są ustalone (czyli jak stracił przytomność z powodu choroby wysokościowej, to sorry winetu), a po czwarte, koszty akcji ratunkowej są pokrywane maksymalnie do wysokości 50 tys. zł. Pakistańczycy za sam start śmigłowca zawołali 4 razy tyle. Podsumowując - w/w pan nie miał możliwości skorzystania z tego ubezpieczenia. Gdyby nawet ją miał, rodzina i tak nie zobaczyłaby nawet złotówki. A nawet gdyby cokolwiek dostała, to i tak nie starczyłoby to na pokrycie wszystkich kosztów.
Odpowiedz@Meliana: dyskusje "co by było gdyby" zwykle niewiele wnoszą do rzeczywistości. Ale znów pozwolę sobie sprostować (a nuż komuś się taka wiedza przyda): 1) Ubezpieczenie górskie PZU/PZA zostało wprowadzone kilka lat temu (ja je mam trzeci rok). 2) Nie obejmuje tylko Grenlandii, Arktyki i Antarktydy, 3) ale co ma akcja ratunkowa do śmierci? To raczej NNW. 4) Pokrycie kosztów akcji ratunkowej zależy od wybranej wersji ubezpieczenia - 100 lub 250 tysięcy (kwoty stosunkowo niskie, nawet na Alpy może nie wystarczyć). Podsumowując: miał możliwość. I albo o tym nie wiedział, albo - bardzo rozsądnie - uznał, że prawdopodobieństwo skutecznej oficjalnej akcji na tej wysokości jest bliskie zera.
Odpowiedz@Meliana: Pierwsza strona google: ZAKRES OCHRONY pełny zakres ochrony ubezpieczeniowej polisa pokrywa koszt akcji ratunkowej (także z użyciem helikoptera), koszty leczenia, transport do kraju, OC na osobie i mieniu ochrona na całym świecie Dla wyjazdów poza Polskę. Nie dotyczy terenów Arktyki, Antarktydy i Grenlandii ochrona do wysokości 6 tys. m n.p.m. możliwość rozszerzenia do terenów położonych do wysokości 7 600 m n.p.m. Mackiewicz zmarł na 7200 m n.p.m Dziękuje za uwagę.
Odpowiedz@kabdam: Wykluczmy z tej dyskusji samobójców. Idąc w góry, nie ważne czy to są beskidy czy alpy czy himalaje chcesz osiągnąć coś (np wejść na szczyt) po czym schodzisz i wracasz, w trakcie wyprawy istnieje ryzyko wypadku/śmierci. Siedząc przed komputerem aby się nie zagłodzić lub umrzeć z wycieńczenia musisz iść do pokoju obok, będąc na wysokości 7k nie masz takiej opcji. Jeśli nie widzisz tej różnicy to niestety nie będę bardziej w stanie tego uzmysłowić.
Odpowiedz@Michail: Ze sie wstrace. Tu nie chodzi o stopien niebezpieczenstwa. Pytanie bylo proste. Dlaczego pasja/obsesja grania na kompie jest gorsza od pasji/obsesji chodzenia po gorach?
Odpowiedz@Meliana: Czytasz co piszemy? Mackiewicz zszedł na 7200m
Odpowiedz@DziwnyCzlowiek: i mamy uwierzyć, że ubezpieczalnia, która ma problemy z pokryciem kosztu zdjęcia rtg w obcym kraju, które w zakres ubezpieczenia wchodziło, będzie w stanie zapłacić za to co obiecała pokryć? Oni własnoręcznego zaświadczenia od samej góry zażądają i dla pewności od szerpy, jaka i namiotu też. A potem pięć lat będą to weryfikować.
OdpowiedzMimo wszystko facet nie żyje. A jak ktoś pójdzie jego sladem? To tez umrze. I jego bliskich w tym bedzie problem.
Odpowiedz@Dominik: I nie widzisz zupełnie piekielności w promowaniu przez media takich zachowań?
Odpowiedz@DziwnyCzlowiek: mam to w d... nie jestem jak stado baranów podążających, za tym, co promują media.
Odpowiedz@DziwnyCzlowiek: Jakim PROMOWANIU??? Jest rocznica śmierci człowieka, który robił to co robił właśnie po to, żeby mógł żyć. W miarę normalnie. W MIARĘ, bo dla mnie nikt kto łazi po wysokich górach, albo po głębokich jaskiniach, albo nurkuje bez akwalungu, czy trenuje inne sporty ekstremalne... tak całkiem normalny nie jest. Pan Mackiewicz jest bohaterem PRZEDE WSZYSTKIM dlatego, że potrafił wyrwać się z heroinizmu, co (według ekspertów) jest rzeczą prawie niemożliwą. Jemu się udało i - jak dla mnie - to oczywista oczywistość, że góry były dla niego substytutem "bycia na haju". Poza tym, chyba nie zdobywał tego szczytu sam? Zdobył go zresztą, a organizm odmówił mu posłuszeństwa dopiero podczas schodzenia. Zdarza się. Ludzie giną w górach. Pan Kukuczka odpadł od ściany. Wypadek. Pani Rutkiewicz uparła się nocować sama, pomimo braku sprzętu biwakowego, na wysokości ponad 8200 m. I ślad po niej zaginął. Szurnięta? A jak zachował się Denis Urubko? Sam poleciał atakować szczyt zostawiając całą ekipę w obozie. Odbiło mu? Góry to też rywalizacja. Kto szybciej, kto wyżej, kto w gorszych warunkach i trudniejszym podejściem? Zaś co do odszkodowania. Wypłaca się je rodzinom wspinaczy jedynie po oficjalnym odnalezieniu ciała zaginionego. Często się go nie odnajduje. A składka ubezpieczeniowa pewnie jest wysoka. Może dlatego nie wszyscy się ubezpieczają?
OdpowiedzBohater, bo wyszedł z nałogu, w który sam się wpedzil? Nie przekonuje mnie to..
Odpowiedz@Armagedon: to bardzo dobrze, że udało mu się wyjść z nałogu, ale wcześniej sam w niego wszedł, nikt mu ćpać nie kazał... więc pozytywne, że wyszedł z tego, ale żadne to akurat bohaterstwo nie jest
Odpowiedz@Dominik: Ależ to krótkowzroczne.
Odpowiedz@Armagedon: Zamienianie jednego nałogu na drugi to wcale nie jest dobra sprawa. Promowanie takich postaw i robienie bohatera z człowieka, który sam się wpędził w nałóg a potem zamienił go na inny, który doprowadził go do śmierci to idiotyzm. Nie wiem też po co mówisz o odszkodowaniu. Mówiąc o ubezpieczeniu miałem na myśli opłacenie składek ubezpieczania, które sprawiłoby, że od razu wysłaliby po niego helikopter. Warunki pogodowe były coraz gorszę i się doczekał takiego końca jakiego się doczekał. Idąc nawet na Orlą Perć wykupuje ubezpieczanie. Nie chodzi mi zupełnie o to, czy robil dobrze czy źle tylko o to, że robi się teraz z niego bohatera, którym nie był i nie podoba mi się wizja tego, że ktoś np. mój syn może pójść w jego ślady bo media mówią o nim jakby był kimś wielkim. Po za tym zastanówmy się co promujemy? Masz żonę i dzieci? Olej to! Realizuj swoją skrajnie niebezpieczną pasje. Umrzesz? no trudno byłeś bohaterem! Co z tego, że dzieci nie mają ojca a żona wsparcia, ważne że się spełniłeś!
OdpowiedzZmodyfikowano 2 razy. Ostatnia modyfikacja: 29 stycznia 2019 o 12:43
Różnica między Mackiewiczem, a Januszem w trampkach jest taka, że Mackiewicz wspinał się w Himalajach zimą i wiedział co robi, a Janusz lezie bezmyślnie i bez jakiekolwiek wiedzy czy przygotowania i potem trzeba go ściągać z ledwie kilkuset metrów.
Odpowiedz@Jaladreips: Tak miał wiedzę, której nie wykorzystał. Dlatego napisałem, że być może postąpił jeszcze gorzej niż Janusz.
OdpowiedzZmodyfikowano 1 raz. Ostatnia modyfikacja: 28 stycznia 2019 o 16:10
Miał ubezpieczenie i potrzebny sprzęt. I był świadomy niebezpieczeństwa. Patrzysz na jego wyczyn przez pryzmat źle przygotowanych "Januszy trekkingu", którzy po piwku idą zdobywać szczyt. A to zupełnie inna sytuacja. Może trochę wytłumaczy Ci poniższy artykuł z bloga, który był odpowiedzią na podobne zarzuty kanapowych znawców tematu rok temu: https://teklak.pl/2018/dlaczego-nie-byli-ubezpieczeni/
Odpowiedz@Daro7777: Jednak, nie miał. Jakby miał nie byłoby zbiórki kasy na ratunek dla niego.
OdpowiedzZmodyfikowano 1 raz. Ostatnia modyfikacja: 29 stycznia 2019 o 8:29
@DziwnyCzlowiek: A poczytaj blog.
Odpowiedz@Daro7777: to w Pakistanie nie istnieje pakistańskie (bardzo wysoko)górskie pogotowie ratunkowe? No co za dziwny kraj ;)
Odpowiedza bo to pierwszy taki przypadek? to raczej polityka - można się wybić na fejmie takiej osoby. to samo z Adamowiczem: wcześniej obrzucali go błotem a teraz ochy i achy jaki to był porządny człowiek.tak się teraz zastanawiam czemu ich na Wawelu nie pochowali xd pocieszający jest jednak fakt, że to naturalna selekcja ;)
OdpowiedzTo nie piekielnosc radiowa, ale wydaja ksiazke i wszedzie ja promuja. Osobom popierajacym postawe Mackiewicza proponuje lekture wywiadu z jego partnerka. Mackiewicz po wyjsciu z nalogu nadal mial pewne zaburzenia, odchodzil od niej i wracal, bo niby na nia nie zasluguje, ona byla wpatrzina w niego jak obrazek. Zamiast pracowac aby zapewnic przyszlosc dzieciom to wymyslil, że wejdzie na Nange zima, napisze ksiazke i problem finansowy sie rozwiaze. Raczej nie ma czego nasladowac.
Odpowiedz@nursetka: to wygląda trochę tak, jakby najpierw uciekał od problemów w narkotyki, potem w góry...
Odpowiedz@nursetka: Co do książki to trochę to rozumiem... nie uważam tego za coś dobrego jednak... żona musi z czegoś żyć skoro ją zostawił z dziećmi. Jeśli ma z tego jakieś pieniądze to chociaż tyle.
Odpowiedz@sramwamdomordy: Polecam jakiegoś dobrego psychiatrę.
OdpowiedzJest mało grup .."hobbistycznych" które budzą u mnie bardziej negatywne emocje niż himalaiści.
OdpowiedzZgadzam się, rok temu nawet pokłóciłem się ze znajomą o to i mnie wyrzuciła ze swoich znajomych na FB (jej strata). Prawda jest taka - poszedł na niebezpieczną górę w najgorszych warunkach (zima) metodą alpejską (bez sprzętu - dodatkowe ryzyko) no i zginął. Bohater? Odwaga? Raczej szaleniec, realizujący swoje pasje, ale szaleniec. Jeszcze jakby nie miał rodziny to można by powiedzieć, że to był jego wybór i miał prawo. Bohaterem dla mnie jest mąż ojciec, który dla swojej rodziny wstaje codziennie rano do pracy i idzie zzarabiać, żeby utrzymać swoją rodzinę, który odkłada swoje pasje dla dobra rodziny. Bohaterką jest matka, która nie boi się urodzić i wychować dzieci. Bohaterem jest każdy kto pokonuje swoje słabości i staje do codziennych trudności. Bohaterem jest człowiek, który odkrywa nieznany dotąd lek albo nowy materiał zmieniający współczesny przemysł. Bohaterstwo ma wiele aspektów i wiąże się z pokonywaniem granic, które wydają się trudne do pokonania. Igranie ze śmiercią dla realizacji własnej pasji nie jest dla mnie bohaterstwem tylko głupotą.
Odpowiedz