Miał być komentarz do
http://piekielni.pl/79844 ale postanowiłam dodać swoją historię, gdyż nie tylko w PKP działy (i zapewne dzieją) się takie historie.
Na początku swojej kariery zawodowej pracowałam w wojsku. Koledzy opowiedzieli mi pewną historię. Otóż w sąsiedniej Jednostce Wojskowej w pewnej sekcji pracowało 3 panów, mundurowych, oficerów. Jak wiadomo wojskowi mundurowi (przynajmniej wtedy) za chorobowe dostawali 100% pensji (później był chyba okres, że dostawali mniej jak cywile, teraz zdaje się znów dostają 100%).
I tak panowie wpadli na iście piekielny plan, otóż w sekcji dostępny był zawsze tylko jeden pan. Gdzie reszta? Na zwolnieniu chorobowym. Pomijam fakt, że samo to, że panowie brali 100% pensji fundowanej przez podatników za siedzenie w domu jest piekielne, to ich zachowanie miało jeszcze inne konsekwencje. Jakie? Nie dało się załatwić żadnej sprawy.
Dzwoni kolega raz, sprawę załatwia Mietek*. Mietek każe dzwonić za tydzień. Kolega dzwoni za tydzień odbiera Stasiek. Stasiek nic nie wie, bo Mietek nic nie przekazał, a jest na chorobowym. Ile? Ano 2 tygodnie. Po chwili pertraktacji sprawą zgadza się zając Stasiek, kolega ma dzwonić za kilka dni. Kolega dzwoni ale Staśka nie ma. Nie ma też Mietka ale za to jest Zdzisiek. Gdzie pozostali? Na chorobowym. Ile? W sumie nie wiadomo. Oczywiście Zdzisiek też nic nie wie, bo kolega nie przekazał. Zdzisiek obiecuje sprawę załatwić, dzwonić za kilka dni.
Kolega już przeczulony dzwoni za dwa dni, a tu znów odbiera Mietek. Gdzie Stasiek i Zdzisiek? Ano na chorobowym, ale Mietek już się bierze za załatwianie sprawy ale to potrwa. Dzwonić za kilka dni. Kolega wkurzony dzwoni już codziennie. Tak, tak, już za chwilę sprawa będzie załatwiona. Po kilku dniach nie odbiera już Mietek ale Zdzisiek. Zdzisiek nic nie wie, bo kolega nie przekazał, a ten jest .... na chorobowym. Podobnie jak Stasiek. Kolega udaje się do swojego przełożonego, gdyż jako sierżant nie bardzo mógł opieprzyć oficera. Przełożony kolegi dzwoni do przełożonego trzech panów, że tak być nie może. Co słyszy? Śmiech. Trzeba korzystać z życia(!).
A sprawa? On zobowiązuje się, że Zdzisiek do końca tygodnia sprawę załatwi, dzwonić w poniedziałek. Kolega dzwoni w poniedziałek, a telefon odbiera ... Stasiek. Stasiek nic nie wie, bo kolega nie przekazał. I tym oto sposobem sprawa została załatwiona po 4 miesiącach. A o co chodziło? Od ksero kilku storn jakiejś księgi z magazynu i przesłanie jej na adres naszej Jednostki. Tak się koledzy i koleżanki korzysta z życia.
* Imiona zmienione
wojsko zwolnienie chorobowe oszustwo
Nie znam się to się wypowiem. Mało że się nie znam to jeszcze opowiem historię na podstawie plotki. Bzdury pan opowiadasz.
OdpowiedzW sumie w tej historii najbardziej nieprawdopodobne jest to, że panowie oficerowie zajmowali się takimi duperelami.
Odpowiedz@Zunrin: Trzech oficerów w jednej komórce organizacyjnej w logistyce? Chyba w sztabie generalnym. Oficer nie ma prawa kserować jakiegokolwiek dokumentu. Po to są kancelarie w JW i takie rzeczy załatwia się tylko oficjalnie. Księgi mienia mają klauzulę, czyli ograniczenie dostępności (najczęściej POUFNE)i jako takie nie można kopiować ani podawać danych na zewnątrz. W wojsku jest coś takiego jak przekazywanie obowiązków i po otrzymaniu wniosku o taki wyciąg, dowódca jednostki zleca wykonanie dokumentu i zapewniam że nie ma możliwości by dokument służbowy był wykonywany dłużej niż kilka dni. Jedyne co jest prawdą to fakt że żołnierze mają taki przywilej że na chorobowym mają 100% żołdu (bo nie jest to pensja!)
Odpowiedz@Rak77: Nie podważam Twoich słów, tylko chcę o jedną rzecz zapytać. Czy możliwe jest zachowanie takie jak w ww. historii jeśli nie mówimy o współczesnym wojsku, tylko tym z okresu późnego PRL lub tuż po 89?
OdpowiedzZmodyfikowano 1 raz. Ostatnia modyfikacja: 4 września 2017 o 12:03
@noddam: Kopiarki pojawiły się w wojsku na pewno później niż '89 :) Nie lubię używać słów klasy "nigdy" więc powiem - bardzo mało prawdopodobne
Odpowiedz