piekielni.pl

Na początku ostrzegam, że temat ginekologiczny, jakby ktoś nie miał ochoty czytać.

Pod koniec stycznia zaczęłam krwawić, na początku myślałam, że rozregulował mi się cykl, jednak gdy po prawie dwóch tygodniach nic się nie zmieniło postanowiłam iść do mojego ginekologa. Lekarz zbadał mnie, zrobił USG i stwierdził, że to jest stan zapalny, przepisał mi odpowiednie specyfiki i powiedział, że po tygodniu wszystko powinno wrócić do normy. Jednak nie wróciło.

Ponownie chciałam zapisać się na wizytę, okazało się jednak, że ginekolog jest na urlopie przez najbliższe dwa tygodnie. Nie chciałam z tym czekać więc zapisałam się do lekarza, którego poleciła mi koleżanka.
Ginekolog był bardzo profesjonalny (zastępca ordynatora oddziału gin.-poł. szpitala), zbadał mnie i stwierdził, że może to być ciąża pozamaciczna ponieważ dostrzegł coś w prawym jajowodzie. Wysłał mnie na badanie hormonu Beta-hCG (taki hormon, który w trakcie ciąży wzrasta).

Okazało się, że faktycznie mam podwyższony, i że to ciąża pozamaciczna, całe szczęście była obumarła. W innym przypadku mogło skończyć się to krwotokiem i zagrożeniem mojego życia.

Tu pojawia się pierwsza piekielność, gdzie mój ginekolog, który wiedział, że staram się o dziecko w ogóle nie wziął tego pod uwagę.
O drugiej piekielności, tej gorszej za chwilę.

Ciążę pozamaciczna trzeba usunąć, nowy lekarz przedstawił mi dwa sposoby, albo zabieg laparoskopowy polegający na usunięciu jajowodu, w którym jest zarodek, albo usunięcie przez chemioterapię (dostaje się stosunkowo niewielkie dawki chemii, takiej jak przy niektórych rodzajach raka i ona ma za zadanie usnąć tę ciążę z organizmu). Ponieważ zarodek się nie rozwinął i był mały można było zastosować drugą metodę, która nie zawsze działa, ale zawsze lepiej spróbować to niż od razu ciąć.

Po tygodniowym pobycie w szpitalu okazało się, że zadziałało i nie trzeba usuwać jajowodu. I całe szczęście bo piekielność w mojej historii jest taka, że badało mnie kilku lekarzy (w samym szpitalu trzech, w tym ordynator i jego zastępca) i cały czas wszyscy twierdzili, że ciąża jest w prawym jajowodzie. W dniu wypisu ze szpitala okazało się, że była w lewym, lekarze myśleli, że w prawym, ponieważ widok monitora był przestawiony.

Zastanawiam się tylko co by było gdyby zdecydowano się na laparoskopię, usunięto mi "dobry" jajowód, a następnie trzeba by było usunąć ten właściwy = mogłabym zapomnieć o dzieciach.

Ogólnie nie narzekałam na ekspresowa pomoc lekarza i opiekę w trakcie leczenia, ale do dzisiaj nie mogę pojąć dlaczego każdy kolejny lekarz zamiast sam dokładnie badać i wszystko sprawdzać, sugeruje się tym co napisze kolega przed nim. Po co w takim razie tyle osób w to angażować?

słuzba_zdrowia