piekielni.pl

Kiedyś wynajmowaliśmy z mężem mieszkanie.
Umowa spisana była, protokół zdawczo-odbiorczy też. No ale, człowiek młody, naiwny... nie wszystko w protokole ujął. Niemniej jednak, nauczyło mnie nie robić nic "na gębę".

Małżeństwo, myślę po 60-tce. On, facet pod krawatem, poza domem do godzin późnopopołudniowych (ha ha, teraz już wiem, czemu).
Ona, tleniona blondyna, typowa "kura domowa", dzieci brak, za to dwa pieski, całe dnie schodziły na spacerkach z pieskami i plotkowaniu.

Przy podpisywani umowy pytam Panią co z ubezpieczeniem, czy mamy sobie wykupić. Pani mówi, że nie, że mąż od lat opłaca, że dwa mieszkania to taniej, że to grosze, że mam się nie przejmować.
Kupili większe mieszkanie obok w klatce, więc kontakt był na bieżąco. No i oczywiście dowiedziałam się wszystkiego o "tej spod 7" i "tym z parteru".

Pierwszy zgrzyt nastąpił po roku - dzwoni pani, grzecznie, acz hmmm z nutka paniki informuje, że rachunek za prąd/gaz niezapłacony i przyszło upomnienie. Sprawdzam przelewy - no kurde, poszło. Proszę Panią, by pokazała. No niby, wszystko się zgadza, brak wpłaty za fakturę nr... . Kurde, co jest?
W końcu olśnienie - nr. klienta inny. Tak, to rachunek Państwa (cała korespondencja do nich przychodziła na adres wynajmowanego mieszkania, sami ja sobie odbierali, mieli klucze, a mnie się nie chciało latać do nich z byle reklamówka z Tesco).
Zapomniałam o sprawie, każdemu może się zdarzyć przecież.

Wieczorem telefon, pani zapłakana dzwoni, że mąż taki a taki, że on taki s*urwysyn jest, że nie płaci, że to jej mieszkanie i ona nam OFICJALNIE czynsz obniża o 100zł. Mówię Pani nie, nic się nie stało przecież i bla bla. Nie, mamy płacić mniej, tyle czasu mieszkamy, wszystko jest ok, nie ma problemów, wszystko w terminie, sąsiedzi się nie skarżą. Ok.

W trakcie wynajmu kupiliśmy sobie łóżko, stare za radą Pani wynieśliśmy na strych obok reszty zbędnych rzeczy (pozostawiali stare sprzęty, jakieś rozwalające się krzesła czy biurka, bo lepiej brzmi w ogłoszeniu "umeblowane" przecież, a to, że człowiek boi się usiąść to inna bajka).

Pani miała starą, 50-letnią palmę. Brzydactwo takie, dużo miejsca zajmowało, do nowego mieszkania nie wzięła, bo przecież nie pasuje do wystroju.
No, ale o roślinki trzeba dbać (w protokole palma ujęta), więc gdy zauważyłam, że mimo odżywek i moich najszczerszych chęci utrzymaniu jej przy życiu umiera zaraz zadzwoniłam do niej, że nie wiem co zrobić, ze schnie i blabla.
Pani na to, żeby wyrzucić, że trudno.

No i tak ze wszystkim - "nie szkodzi", "proszę robić co Państwo uważają", "proszę wyrzucić"...
Plac przed blokiem zimą nie był odśnieżany, więc mąż ot tak, jako wolontariat przyjeżdżał odśnieżać, bo nie było nawet gdzie auta postawić. Pani oczywiście Ohhh Ahhh jakiś ona super sąsiadów ma. Takich życzliwych i w ogóle...

W międzyczasie oczywiście drobne usterki się pojawiały - a to spłuczka się zepsuła, a to instalacja wypaliła. Mąż "złota rączka" przecież da radę sam, nie chciałam im nawet głowy tym zawracać.
Jednak krótko przed wyprowadzka zatkał się spływ z wanny. Wanna zabudowana, żaden z tych preparatów typu Kret nie działał. Trzeba zgłosić właścicielowi, niech idzie do spółdzielni, bo to prawdopodobnie między piętrami jest zator i samemu człowiek nie da rady, trzeba fachowca.
Pan przyszedł, zerknął "nooooo, tak się robi, trzeba powoli wodę po kąpieli spuszczać".

Nadchodzi moment wyprowadzki. Wszystko posprzątane, szafki kuchenne pachnące, podłoga lśni, okna umyte... albo tylko mnie i pani która mi pomagała sprzątać się wydawało (w zaawansowanej ciąży wiele nie zdziałałam sama :)).

Przychodzi Pan i od razu kieruje się do donicy z palmą i ja przesuwa - "Panele zniszczone, zalaliście", i jeszcze parę tego typu usterek czy braków, nawet żarówki kazał wymienić :)
On nam kaucji nie odda!! Zdewastowaliśmy mieszkanie!!!

Na część z nich się nie zgodziłam, ale żarówkę wymieniłam, ćwierćwałek przy obudowie wanny mąż podkleił, pozostała kwestia paneli, braku krzesła i narzuty na łóżko i plamy na tapicerce (pewnie jeszcze czegoś, ale nie pamiętam).

Paneli wymienić nie zamierzałam - bo zniszczone były jak ta palma tam przez lata stała, plamy pewna jestem, że nie zrobiłam, bo łóżko stało w mieszkaniu przez tydzień, potem owinięte streczem na strychu.

Mówię Panu, że ma mi w takim razie wycenę zrobić, bo ciągle uczepił się magicznego "kaucje zostawiam sobie".

Okazało się, że z dwóch tysięcy zjechał na ok.300 zł.

Wkurzona na maxa, brakło jednak asertywności i zapłaciłam za pranie tej tapicerki (już wiem, dlaczego łóżko było pledem przykryte przy spisywaniu protokołu - ale w życiu by mi nie przyszło do głowy, żeby podnosić i wszystko tak szczegółowo sprawdzać !!), brak krzesła (stało na strychu więc któryś potrzebujący sąsiad zaj*bał) i coś tam jeszcze.

Po jakimś czasie dostaje sms - "po odczytach okazało się, że jest niedopłata 650 zł, jeśli jest pani uczciwa to pani zapłaci".
Ojjjj się wkurzyłam! Piszę pani - "owszem, ja uczciwa jestem i nie chcę się dorabiać cudzym kosztem w przeciwieństwie do Państwa" - czy coś w tym stylu.

No i zostałam zasypana sms - że dziecko pod sercem noszę, a Boga w sercu nie mam, że wredna jestem, że mąż taki spokojny, że mamy oddać jej pieniądze, które za czynsz żeśmy nie płacili (chodziło o te 100zł które obniżyła), że piecyk gazowy zepsuty (nie załączał się, bo wyczerpały się baterie - nowe wsadziłam do pawlacza z myślą, że mi się nie przydadzą, a nowemu lokatorami owszem), że palma umarła, bo rolety opuszczone były i słońce nie dochodziło, że brud zostawiłam, że panele w łazience żółte (hmm u nas nikt nie palił, to pamiątka po nich albo poprzednich lokatorach, bo na półkach dziury z fajek wypalone), że zalaliśmy sąsiadkę, cichcem uciekliśmy i mamy zwrócić jej za remont (nieszczęsna wanna - pech chciał, że Pan nie tylko zapominał o rachunkach za media ale i o przedłużeniu ubezpieczenia na mieszkanie, no i widocznie pani musiała zapłacić sąsiadce z własnej kieszeni) i bla bla bla.

Ona do sądu pójdzie, oskarży nas! Tak bardzo się zawiodła, tacy niewdzięczni, tyle szkód... Ciężko jednak było wydobyć konkretnie co takiego zrobiliśmy.
Co jakiś czas sms w stylu "proszę oddać dług do końca miesiąca, a jak nie to sprawę kieruje do sądu".
Po jakimś czasie jednak się znudziło i dała spokój.

Czemu mi się przypomniało? Bo wczoraj, po blisko 2 latach znowu dostałam sms przypominającego o długu :)

piekielni właściciele mieszkań