Działo się to w głębokiej komunie.
Zdawałem egzamin na prawo jazdy. Po części teoretycznej, nastąpiło oczekiwanie na część praktyczną - jazdę z egzaminatorem.
Obok mnie, na jazdę czekał starszy pan. Rozpoczęła się rozmowa.
Pan ten był od piętnastu lat taksówkarzem. Zdarzyło mu się jechać ulicą jednokierunkową, gdy naprzeciwko jego auta pojawił się motocyklista w cywilnym ubraniu, jadący wprost na niego.
- Panie, czy pan jest idiotą żeby jechać pod prąd?
- O, faktycznie trochę się zagapiłem - usłyszał w odpowiedzi.
Minęło kilka tygodni, gdy nasz taksówkarz dostał wezwanie do Komendy Ruchu Drogowego.
Stawił się w określonym dniu.
- Dowód osobisty, prawo jazdy, licencję poproszę. Usłyszał na początek rozmowy.
A następnie postawione mu zostały zarzuty:
Za utrudnianie przejazdu pojazdowi uprzywilejowanemu w akcji, oraz obrzucenie wulgarnymi wyzwiskami funkcjonariuszy, zostaje mu odebrane prawo jazdy.
Gość zdębiał, w ogóle nie mógł sobie przypomnieć o co chodzi, więc oczywiście kary nie przyjął. Był pewien, że nastąpiło jakieś nieporozumienie.
Odbyła się więc rozprawa sądowa. Przed sądem czterech policjantów (wtedy jeszcze to byli milicjanci) - zgodnie zeznali, że jechali na synale radiowozem, drogą jednokierunkową, pod prąd, a kierowca taksówki zablokował im przejazd i im naubliżał.
Efekt nietrudny do odgadnięcia:
- Odebrane prawo jazdy.
- Odebrana licencja
- Wysoka grzywna.
I tak sobie siedzieliśmy na murku, opowiadając różne historie, aż przyszła pora na jazdę mojego sympatycznego kolegi.
Jazda jego po wąskich śródmiejskich uliczkach, w godzinie szczytu trwała 1 godz. 15 minut.
Po powrocie okazało się, że nie zdał.
Przed skrzyżowaniem, z chodnika prosto na niego wyjechał tyłem, parkujący tam samochód. Aby uniknąć zderzenia, egzaminowany, instynktownie zjechał na lewo i przednim lewym kołem zahaczył o ciągłą linię.
Wkurzyłem się naprawdę dopiero wtedy, gdy egzaminator, jadąc ze mną, powiedział do instruktora:
"Panie, ja bym z nim jeździł po mieście nawet 8 godzin, aż musiał bym go na czymś złapać!"
Maksyma PRL-u? Pokażcie mi człowieka, a paragraf się znajdzie.
OdpowiedzŻeby było ciekawie, te słowa wypowiedział Polak, szlachcic - niejaki Dzierżyński, ksywa: Felek Krwawe Ręce.
Odpowiedzzastaw-mylisz się, maksymę przypisuje się Andriejowi Wyszyńskiemu: http://pl.wikipedia.org/wiki/Dajcie_mi_cz%C5%82owieka,_a_paragraf_si%C4%99_znajdzie Co nie zmienia faktu, że maksyma ta obowiązuje do dziś-chociażby w sprawie Starucha.
OdpowiedzW sprawie "starucha" można powiedzieć tylko tyle, że świat bez niego byłby odrobinkę lepszy od świata z nim.
OdpowiedzW sprawie Fomalhauta można powiedzieć tyle, że przekroczył nowy poziom chamstwa. Myślałem, że wzbiłeś się na szczyt, gdy cieszyłeś się ze śmierci Żelaznej Damy, ale jak widać twoje chamstwo jest nieprzebrane. Życzenie komuś śmierci jest szczytem draństwa. Nie martw się, Fomal, nadejdzie kiedyś Dzień Sznura.
Odpowiedz"Życzenie komuś śmierci jest szczytem draństwa." A linijkę niżej: "Nie martw się, Fomal, nadejdzie kiedyś Dzień Sznura." Grzmotnij się w swój pusty baniak, ziomuś. Wolę przekraczać "nowy poziom chamstwa", niż wznosić się na wyżyny śmieszności.
OdpowiedzDowiedz się, kochaneczku, czym jest Dzień Sznura, potem się wymądrzaj. Twojej śmierci nikt nie będzie pragnął, bo ze swoją walką nie wychodzisz poza internet.
OdpowiedzTo nie maksyma PRL-u, to ogólnie panujące prawo "naturalne". Te same zasady panują obecnie - za PRL-u trzeba było mieć znajomości, żeby komuś dokopać, a teraz jest to samo - przypomnijcie sobie liczne afery z nietykalnymi osobami np. z prokuratury, czy - analogicznie - z policji. Wciskają Wam, biedne żuczki, jaka ta "komuna" była zła. To prawda o takiej samej podstawie, jak nam wciskano, jaka ta "sanacja" była zła.
OdpowiedzOpowiadanie dla tych, którzy uważają że w PRL-u było tak fajnie...
OdpowiedzAle przecież teraz jest niewiele lepiej. Jak się chce to dalej można komuś życie zniszczyć.
OdpowiedzPrawdopodobne zakończenie historii: facet umarł w biedzie, ewentualnie wegetuje na nędznej emeryturze. Komunistyczni oprawcy pokroju tych kreatur z opowieści opływają w dostatki. Nie ma jak je**na dekomunizacja.
OdpowiedzTo straszne jak łatwo za pomocą układów można zniszczyć człowieka, a jeszcze gorsze jest to, że takie sytuacje pewnie i teraz się zdarzają.
OdpowiedzTaa, i tak się to ku&wa ciągnie do czasów dzisiejszych. Biurokracja kwitnie, aż miło, nasz rząd tak strasznie się tym martwi, że aż powołuje coraz, to kolejne urzędy do likwidacji urzędników... Daj debilowi z przerostem ego/ ambicji trochę władzy nad drugim człowiekiem i obserwuj, co się będzie działo...
OdpowiedzTeraz żeby uwalić kursanta nie trzeba się wozić nawet 5 minut. - Jakie są wymiary tablic rejestracyjnych? - Jak długi powinien być drążek od skrzyni biegów? - Z jaką częstotliwością miga kierunkowskaz? - Czy auto bez koła zapasowego w bagażniku jeździ szybciej? - Czy wolno prowadzić po wyrwaniu zęba? (bez informacji o czasie od zabiegu) Takie i setki innych pytań aktywnie działają na rzecz nabijania kasy... tfu... poprawy wiedzy i bezpieczeństwa na drodze. Dobrze, że swoje prawo jazdy zrobiłem wiele lat temu...
OdpowiedzPolicja jechała pod prąd i taksówkarz był winny? To właśnie jest Polska. Policja może wszystko.
Odpowiedz