piekielni.pl

Pisałam już o piekielnych pracownikach agencji pracy, teraz będzie kilka moich ulubionych postaci z kategorii 'pracodawcy'.

1. Niejaki Paul. Uwielbia telefony w stylu:
Ja: Dzień dobry, Cashianna. Jak mogę pomóc?
On: Hej, tu Paul.
cisza
cisza
cisza
cisza
Ja: Tak, jak mogę pomóc?
On: Bo ja nie z tobą chciałem i czekam aż mnie przełączysz.

Nowy punt do zakresu moich obowiązków: jasnowidztwo.

2. Miranda. Miranda pracuje na recepcji jednego z naszych największych klientów. Za każdym razem odbiera telefon słowami 'Dzień dobry, Kliiiiijjjjjeeeeeeeeeennnttttttt' wypowiedziane sposobem modulacji głosu rodem z agencji, ale towarzyskiej, obsługiwanej przez średniej klasy prostytutki.

3. Bezimienny farmaceuta z sieci aptek. Czemu bezimienny? Rozmowy z nim wyglądają mniej więcej tak:
Ja: Dzie....
On: Na jutro 2 osoby, na 9 rano, na 3 dni. [trach słuchawką].

I znowu trzeba być jasnowidzem albo dzwonić ponownie i dowiadywać się do której dokładnie apteki, jaka stawka, itd.

4. Steve. Steve kieruje siecią 24 zakładów pracy. Lubi prosić o sporą liczbę wykwalifikowanych pracowników spoza UK tylko po to, aby niektórym z nich w dniu rozpoczęcia pracy powiedzieć, że pracy jednak dla nich nie ma, zmienił zdanie i potrzebuje kogoś o innej profesji. Ewentualnie podobny zestaw argumentów pojawia się po 2-3 dniach pracy nowego pracownika. A ty potem martw się co zrobić z człowiekiem, który często gęsto rzucił dotychczasową pracę np. w Polsce czy Niemczech aby rozpocząć tą u Steva.

5. Mój faworyt Michael, na szczęście znany jedynie z opowiadań współpracownika, który go obsługiwał. Michael szefuje wielkiemu zakładowi produkującemu gotowe łazienki. Generalnie prawie 300 chłopa w jednym budynku. Michael do polerowania kabin lubi zatrudniać dziewczyny, sztuk 10. Koniecznie przed 30-tką, a nawet przed 25-tką, najlepiej zgrabne blondynki z większym biustem, bez większej ilości szarych komórek. Dlaczego? Bo panowie lubią sobie popatrzeć, zbajerować, a czasem i coś więcej.

agencja pracy