piekielni.pl

Koniec starego i początek nowego roku to nie tylko historie na temat wizyt duszpasterzy w domach, ale także po sylwestrowe zwroty w sklepach. I o tym będzie moja opowiastka.

Pracuję we Wrocławiu w dość znanym i popularnym sklepie odzieżowym. W przeciwieństwie do konkurencji u nas klient nie ma 30 dni na zwrot towaru, a jedynie 5 dni. O fakcie tym zawsze informujemy, a dla opornych są jeszcze informacje rozmieszone w różnych punktach sklepu. Warto także dodać, że według przepisów możliwość zwrotu towaru (w sklepie stacjonarnym, nie internetowym) jest tylko i wyłącznie dobrą wolą sprzedawcy, a nie prawem klienta samym w sobie.

Dlaczego to takie ważne? Ano dlatego, że plagą jest zwracanie sylwestrowej kreacji czy dodatków, kiedy te spełniły już swoją funkcję pokazową i nie są już do niczego potrzebne. W końcu dobrze odzyskać swoje pieniążki, prawda?

Niestety sprzedawca to taka bestia, co złośliwe sprawdza daty zakupu na paragonie oraz o zgrozo, ogląda w jakim stanie jest zwracany ciuszek. To w połączeniu ze stosunkowo krótkim czasem na oddanie, tworzy listę typów z jakimi teraz jest mi dane się borykać.

TOP-ZWROT SYLWESTROWY 2012/2013

1. KŁAMCZUSZEK.
Przychodzi Pani, z reguły bardzo miła do czasu, kiedy uświadamia się jej, że przekroczyła termin. Wtedy wielki krzyk i lament, że "Sprzedawca wprowadził mnie w błąd! Jak tak można?! Tamta pani powiedziała, że mam 30 dni na to!". Niestety dla klienta "tamtą panią" bardzo łatwo zidentyfikować, bo jej imię i nazwisko drukuje się na paragonie. Najśmieszniej jest kiedy informujemy klientkę, że obsługiwał ją kierownik salonu i o wprowadzeniu w błąd nie ma mowy. W takiej sytuacji następuje tłumaczenie typu "No to ja chyba źle usłyszałam, sama nie pamiętam", "Ale w takiej Zarze jest 30 dni, myślałam, że tak jest wszędzie". A nie można było od razu powiedzieć prawdy?

2. ŚMIERDZIUSZEK.
Na pierwszy rzut oka wszystko jest w porządku. Termin nieprzekroczony - jest! Nieoderwana metka - jest! Towar czysty, bez plam - jest! Ale jest coś jeszcze. Bijący po nosie na kilometr zapach perfum/papierosów/potu (niepotrzebne skreśl). I tu trzeba się przygotować na batalię, bo trzeba wytłumaczyć, że towaru noszonego nijak nie da się zwrócić. Na szczęście setne już pytanie "Ale dlaczego?! Przecież jest metka!" najszybciej i najłatwiej neutralizuje się zwykłym "Bo śmierdzi". Plaga wśród sukienek, bo im droższa tym większa awantura. Oraz wśród butów. Śmierdzące buty to materiał na osobną historię.

3. PANI HIGIENISTKA.
Z przyczyn higienicznych nie zwraca się biżuterii, ani bielizny, proste prawda? Niestety nie dla każdego. A zwłaszcza dla kobiet, które dla chęci olśnienia towarzystwa wydały swoje ostatnie pieniądze na ogromny naszyjnik za 200zł i teraz chcą je odzyskać. Argumenty "Ja nie mam żadnego "hifa" czy "ejdsów" żeby się tak wzbraniać, proszę pani!" lub "Przecież nic się nie stanie, nikt nie wie, że ktoś to wcześniej kupił" są notoryczne. I niestety całkowicie nietrafiające do sprzedawców.

4. MNIE NIC NIE OBCHODZI!
Typ zdecydowanie najbardziej roszczeniowy, bo i też najmniej doinformowany. Taka pani z reguły przychodzi po 20 dniach od daty zakupu i przez pierwsze pięć minut tępo patrzy na sprzedawcę, który odmawia zwrotu. Po tym czasie w mózgu trybiki zaczynają działać i cały proces przetwarzania danych rusza z kopyta. I wtedy się zaczyna...
a) "Ale wszędzie jest 30 dni, ma pani to przyjąć!"
b) "Ja w tym nie będę chodzić, nie chcę tego!"
c) "Macie mi oddać pieniądze, takie jest prawo!"
d) "Co z tego, że może mieć pani problemy?! Jeden zwrot po terminie pani nie zaszkodzi."
e) "Nikt mnie nie poinformował! I co z tego, że są jakieś tam kartki, ja nie czytam takich rzeczy!"
To także typ wypadający ze sklepu jak burza, jak tylko zorientuje się, że groźbami nic nie zdziała.

5. FAMILIA MAFIA.
To ona zawita w nasze progi, jeśli którymś z powyższych typów jest Umiłowana Córka. Już od wejścia widać, że nadciągają kłopoty i co krótszy stażem pracownik biegnie po kierownika, bo wie, że bez niego się nie obejdzie. Na samym czele procesji sunie Najdroższy Ojciec. Za nim Miłosierna Matka. Umiłowana Córka orbituje gdzieś wokół, od czasu do czasu rzucając złośliwe uśmieszki w stronę sprzedawców podczas awantury. Wiadomo bowiem, że to czego latorośl sama nie potrafiła załatwić, rodzice na pewno wyegzekwują na opornych sprzedawcach. Na początek trzeba wykrzyczeć jakież to nieszczęście i krzywda spotkała naszą Umiłowaną Córkę. Następnie w odpowiedzi na uzasadnienie odmowy zwrotu trzeba zacząć straszyć sądem, inspekcją handlową, rzecznikiem praw konsumenta lub europejskim trybunałem praw człowieka (mój osobisty faworyt). Niestety dla Umiłowanej Córki sprawa zawsze kończy się tym, że problematyczny ciuszek zostaje w jej posiadaniu. Jedyną różnicą jest tylko fakt w jakiej atmosferze sprawa ma finał. Albo z nieśmiertelnym "Ja nic więcej u was nie kupię!" albo "Porozmawiamy w domu młoda damo!", kiedy okazuje się, że wersja jaką przedstawiła w domu znacznie się różniła od faktycznej i tym samym Szanowni Rodzice publicznie zrobili z siebie głupków.

Oczywiście typów i podtypów jest więcej, tak samo jak ludzie są różni. Na szczęście dla nas i całego świata tych normalnych i spokojnych klientów jest zdecydowana większość :)
Chętnych z przyjemnością uraczę innymi historiami z życia sklepu odzieżowego :)

sklepy