Był rok mniej więcej dwutysięczny, internet dopiero zaczynał trafiać pod strzechy. Wtedy pierwszy raz spotkałam się z instytucją łańcuszka. Nie, nie takiego internetowego. Łańcuszek przepisywało się chyba 12 razy i wrzucało sąsiadom do skrzynek pocztowych po prostu. Jak to w łańcuszkach bywa, za rozesłanie miała czekać nagroda, za zaniedbanie kara.
W tym samym czasie zmarł tata jednej z dziewczynek z osiedla, na którym mieszkałam. Domyślacie się już?
Tak, po osiedlu buchnęła wśród dzieciaków plotka, że to ona tatę zabiła, bo nie rozesłała łańcuszka.
Ciężko jest mi sobie wyobrazić, jak wielką krzywdę ta gadanina wyrządziła dziesięcioletniej dziewczynce, pogrążonej w żałobie.
Nie chciałbym być tą dziewczynką. Ale zdeycydowanie chciałbym byc tym co wymyślił te łańcuszki!
Odpowiedzhej, też kiedyś taki łańuszek rozesłałem, tydzień później moi rodzice przeżyli wypadek samochodowy z ciężarówką... :) wtedy myślałem, że to działa :D
OdpowiedzŁańcuszki to naprawdę coś więcej niż głupi spam. Jak dostałam swój pierwszy łańcuszek (miałam z 11 lat)byłam autentycznie przerażona. To było na epulsie i dopiero założyli mi internet i miałam mało znajomych. Nie miałam szans rozesłać tego tyle razy i okropnie się bałam, że coś mnie w nocy zabije
OdpowiedzDziewczynka miała 10 lat, więc tata był raczej młodym człowiekiem. To niemal reguła, że ludzie szukają wtedy winnego. Bez względu na podaną w dokumentach przyczynę zgonu. A to córka, która nie wysłała łańcuszka, a to żona, której "było ciągle mało i mało", a to młodsza sporo siostra, bo akurat była w tym samym domu. Przykłady można mnożyć i jeszcze nie raz w życiu się z tym spotkacie. Dlatego tak ważne jest uodpornienie się na wszelkie przesądy i ludzkie gadanie, bo "życzliwy", który o tym "poinformuje", zawsze się znajdzie.
OdpowiedzNie bardzo rozumiem tą wzmiankę o internecie? Sprawa nie tyczy się łańcuszka internetowego, więc ten wstęp tylko wprowadza małe zamieszanie...
OdpowiedzMoja odpowiedź na wszelakie łańcuszki szczęścia. Anty łańcuszek szczęścia: Wiesiek umiera. Jego życie kończy się w straszliwych męczarniach,których nawet on sam nie jest w stanie opisać. Wiesiek choruje na ostrą odmianę egzotycznej choroby zwanej przez specjalistów KAC. Znajomi oraz pani Halinka, sprzątaczka z bloku Wieśka i jednocześnie przyjaciółka rodziny twierdza, ze w obecnej sytuacji niewiele już można zrobić – Wiesiek jest skazany na śmierć. Pomyśl, jak straszne musi być życie z wyrokiem. A wszystko zaczęło się tak niewinnie na imieninach u szwagra Wieśka, niejakiego Czesława Dz. … Ale jest jeszcze szansa! Możemy pomóc Wieśkowi! Firma Gribex s.a. z Roztworowa Podlaskiego, producent czopków przeciwgrzybicznych “Solaris”, zgodziła się sponsorować kampanię ratowania Wieśka. Za każde przesłanie tej wiadomości nowej osobie,firma Gribex wpłaca na konto Wieśka 2 ruble białoruskie. Uzbieraliśmy już 374764687098176523,5 rubli, co jest równowartością około 26 groszy. Jeżeli uzbieramy 1,50 zł mama Wieśka będzie mogla kupić mu mineralkę w osiedlowym sklepie spożywczym i jej syn będzie uratowany (być może wystarczy nawet na regeneracyjna zupkę chińska). Tak więc nie czekaj!Los Wieśka leży w twoich rękach! W tak łatwy sposób możemy mu pomóc… To jest Anty-łańcuszek Szczęścia. Jeśli masz dosyć łańcuszków wyślij ten łańcuszek wszystkim swoim znajomym. Jeśli wyślesz to: 5 osobom- nic się nie stanie, 10 osobom – nic się nie stanie, 15 osobom – tez pewnie nic się nie stanie, 20 osobom – zgadnij co się stanie … NIC! 666 osobom – tez się nic nie stanie Otóż to: NIC SIĘ NIE STANIE! Ania nie wysłała łańcuszka i nic się jej nie stało, Grzesiek wysłał łańcuszek i nic mu się nie stało Robert nie wysłał łańcuszka i wpadł pod tramwaj, ale nie wiadomo, jaki był związek z łańcuszkiem.
OdpowiedzHeh. Dobre. Thx. Pewnie skorzystam.
Odpowiedz