piekielni.pl

Capitalny 28 września 2012 o 13:16

22 22

Na szczęście jest to była praca. Pracowałem rok i odszedłem nie przez klientów (po 2 m-cach się przyzwyczajasz) ani współpracowników (w większości spoko ludzie), ale przez szefów i procedury. Bynajmniej nie walczę, że jest to kryształowo dobra praca. Praca jak praca - ktoś ją musi wykonywać. Nikogo nie osądzałem, robiłem tylko co do mnie należało (a czasem nawet więcej). Co do sloganów - przywoływałem treść rozmów, a tak mówić musiałem... Aczkolwiek osobiście uważam (i tak uważałem nawet przed tą pracą), że jak biorę kredyt, to moim obowiązkiem jest go spłacić - ale nikogo do niczego przekonywał nie będę:)

Capitalny 3 października 2012 o 16:58

2 2

Proszę: http://piekielni.pl/40755 Wg mnie nie dorównują one powyższym "mądrościom" ludzkim. Choć w sumie to też ludzie je wymyślili...

Capitalny 28 września 2012 o 13:32

7 7

No widzisz jaki świat mały:) Ja w typie MATKA jeszcze zapomniałem o jednym moim triku jak już mi się nie chciało przekomarzać (zwykle było to zabawne): - Nie mogę powiedzieć. A czy ma pani pełnomocnictwo od syna? - Tak, mam!!! (jaaasne, jedzie mi tu czołg?) - To zapraszam z pełnomocnictwem do oddziału - tam wszystko powiedzą.

olkiolki 28 września 2012 o 18:28

1 1

Tak mniej więcej powiedział mi pan windykator, że zaprasza do oddziału. Wtedy zaskoczyłam o co biega ;-)

Capitalny 28 września 2012 o 13:25

6 6

Już nie chciałem sie rozpisywać, ale zawsze takie rozmowy były dłuższe... Moją propozycją, którą dawałem najczęściej była pożyczka od kogoś z rodziny, sąsiada itp (bynajmniej nie kredyt w innym banku). Bo naprawdę za 3 m-ce mógłby oddać i by miał spokój. A tak płacił miesięcznie ok. 70 zł dodatkowo wg mnie bez sensu (bo raty spłacał co miesiąc z takim samym opóźnieniem). Ale w sumie dzięki temu bank zarabiał, a i ja byłem potrzebny...;)

Trooper 28 września 2012 o 14:27

-2 16

Zgadzam się z MaryAnnn. Przede wszystkim chore jest, żeby aneks korygujący datę wpłynięcia raty był płatny i to tak olbrzymią, jak na taką pierdołę sumą! Szczególnie, że na regularnym spłacaniu powinno zależeć obu stronom. Dlatego trzymam się z daleka od wszelkich banków, bo są to zwyczajnie chronieni prawem złodzieje...

Vividienne 28 września 2012 o 14:51

11 11

Dokładnie! A najzabawniejsi są ci, którzy żądają potwierdzenia danych, sami dzwoniąc z... zastrzeżonego numeru. A logicznie, skoro bankowi wystarczy moja data urodzenia, żeby potwierdzić moją tożsamość, to chyba nie powinnam jej podawać pierwszej lepszej osobie, która dzwoni do mnie i podaje się za bank.

Capitalny 28 września 2012 o 15:24

0 2

@bartheziq Odsyłam do moich odpowiedzi do mrrruczit i Vividienne poniżej.

BlueBellee 28 września 2012 o 14:07

2 2

To w sumie trochę błędne koło, bo tak samo mogliby zadzwonić do kogoś innego przez pomyłkę, wyrecytować Twoje dane, a ten ktoś by sobie dla jaj potwierdził. W dodatku miałby Twoje dane.

mrrruczit 28 września 2012 o 14:27

4 4

I tak właśnie robią, jak chcą coś sprzedać :]

Vividienne 28 września 2012 o 14:58

4 6

A po co w ogóle podawanie danych przez którąkolwiek ze stron? To już nie czasy gdy przypadał jeden telefon na całą wieś, każdy ma swój telefon, który zazwyczaj nosi przy sobie. Klient podaje numer telefonu pod którym jest dostępny, i dalej to w jego interesie jest pilnowanie, żeby nikt niepowołany go nie odebrał. A telefon z windykacji powinien brzmieć: "Dzień dobry, tu Jan Capitalny z banku SREKAO, przypominam, że wczoraj minął termin spłaty kredytu." I nic więcej.

Capitalny 28 września 2012 o 15:18

4 4

@Vividienne No i widzisz, po takim tekście jeśli nie odebrał faktycznie klient banku, może pozwać bank o ujawnienie tajemnicy bankowej - bo zdradzasz komuś, że pan taki i taki ma w banku takim i takim kredyt. Takie mamy prawo - chroniące konsumenta (więc chyba dobrze?). Co do samego potwierdzania - gdyby ktoś inny podszył się pod Ciebie albo po prostu odebrał Twój telefon, ew. pracownik się walnął o jedną cyferkę i źle wpisał numer i odebrała kompletnie obca osoba (a podawane są też stacjonarne czy często komórki, które już "przeszły" na kolejnego właściciela), która by się dowiedziała o tym gdzie, w jakiej kwocie i z jakim zadłużeniem masz kredyt, to chyba byś nie była zadowolona?;)

Capitalny 28 września 2012 o 15:20

5 5

@mrrruczit Wystarczy zadać to pytanie - ja wówczas mówiłem: proszę sobie zapisać, nazywam się tak i tak, dzwonię z /nazwa jednostki organizacyjnej/, proszę pójść do oddziału lub zadzwonić na infolinię i potwierdzić, że jestem pracownikiem. A ja zadzwonię jutro/pojutrze itp. Co do udowodnienia, że posiadam dane: zwykle odczytywałem 3 ostatnie cyfry peselu i/lub ulicę/kod pocztowy adresu zameldowania (nigdy całość, bo to już są dane osobowe). I to wystarczało. Aczkolwiek to własna inwencja, a nie wiedza ze szkolenia - przełożeni nie byli w stanie nic wykombinować...

Vividienne 28 września 2012 o 15:47

2 2

Niestety, telefon nie jest narzędziem kontaktu pozwalającym na stuprocentową weryfikację rozmówcy, niezależnie od tego jakie środki ostrożności przyjmiemy. Dlatego uważam, że w rozmowie powinno się podawać niezbędne minimum danych, a nie szafować nazwiskami, datami urodzenia itd. Klient podpisuje z bankiem umowę, w której zgadza się na telefoniczne przypomnienia o spłacie, a jeśli udostępni telefon osobom trzecim, to tylko do siebie może mieć pretensje, że te osoby dowiedzą się o kredycie. To tak, jakby zostawił na wierzchu listę haseł jednorazowych i komputer zalogowany do systemu bankowości, a potem miał do banku pretensje, że teściowa zrobiła sobie przelew. A co do argumentu o dodzwonieniu się przez pomyłkę do obcej osoby - przepraszam, ale czego taka osoba się dowie z takiego komunikatu, jaki zaproponowałam? Tylko tego, że jakaś osoba, której nazwiska nie podano, ma kredyt w banku.

Capitalny 28 września 2012 o 16:06

0 0

@Vividienne Ogólnie, to i tak ciężko by sie było coś dowiedzieć z takiego komunikatu;) Nie chcę wchodzić za mocno w szczegóły, ale przynajmniej ja musiałem mówić jaki to kredyt, na jaką kwotę, z kiedy rata i ile nie zapłacono. Do tego cały szereg dodatkowych kosztów, żeby potem klient nie powiedział, że o tym nie wie. Odnośnie telefonu jako narzędzia - to dotyczy jakiegoś terminu, powyżej którego jedzie już pracownik w teren (a to generuje koszty). Jednak część osób naprawdę zapomina o ratach i mimo kosztu rozmowy byli wdzięczni za przypomnienie. A co do tego do kogo klienci mają pretensje - uwierz, że wg nich winni są wszyscy poza nimi samymi, z bankiem na czele. A tajemnica bankowa to tajemnica bankowa i za jej ujawnienie beknąć można.

Capitalny 28 września 2012 o 17:06

2 2

@Massai Zgoda - ja też bym inne procedury ustalił. Ale wpływ na to miałem jak na pływy morskie:) Tak jak już mówiłem wcześniej - ja podawałem sposoby na uwiarygodnienie się (sprawdzenie na infolinii, w oddziale, podawanie końcówki peselu czy innych danych jakich chce klient - ale nigdy w całości, żeby nie zostać posądzonym o ich zdradzenie). Niestety przekazując dane objęte tajemnicą bankową też musiałem sprawdzić czy to faktycznie ta osoba. Świętym prawem klienta jest powiedzieć "Nie", ale gdybym ja się poddał po pierwszym "Nie", szukałbym pracy już dzień później... A uwierz mi, że samo sprawdzenie jest istotne, bo są ludzie którzy tylko czekają aż powie się coś za dużo albo komu nie trzeba i lecą ze skargą albo grożą pozwem żądając np. umorzenia kredytu. Co do kwestii "sprzedaży" przez telefon - chyba (moje przypuszczenie wyłącznie) tam nie ma takiego parcia na konieczne potwierdzanie, bo nie mowią o dotychczasowych produktach i zadłużeniu, a tylko "wciskają" coś nowego. A jak ktoś się podszył, to już niestety problem tego, któremu produkt/usługę aktywowano...

bartheziq 28 września 2012 o 17:09

4 4

Problem jest banalnie prosty do rozwiązania. Jeśli już banki, czy konkretniej jego dział windykacyjny tak bardzo pragnie sie kontaktować telefonicznie to niech zainwestuje pare złotych na dodanie w swoich formularzach pola na hasło do kontaktu, które klient poda podczas zakładania konta. Wtedy dzwonicie i zamiast pytac o date urodzenia czy pesel pytacie o hasło. Jesli klient nie pamieta zawsze mozna zrobić system pytań pomocniczych. To, że ja zapytam o dane osoby która do mnie dzwoni jako bank nie rozwiązuje wcale sprawy. Jakie ja mam gwarancje, że poda mi prawdziwe? Żadne.

Zmodyfikowano 2 razy. Ostatnia modyfikacja: 28 września 2012 o 17:10

Vividienne 28 września 2012 o 17:50

1 1

A w ogóle idealnym systemem byłoby dzwonienie do klienta z komunikatem: "Tu bank SREKAO. Prosimy o pilny kontakt z naszą oficjalną infolinią. Pozdrawiamy."

Capitalny 28 września 2012 o 18:32

1 1

@bartheziq Generalnie wnikamy tutaj już w podważenie jakiejkolwiek wiarygodności za zasadzie: jak nie chcesz wierzyć, że to bank, to nie uwierzysz. Zawsze możesz odmówić podania jakichkolwiek danych i iść do oddziału. A czy kontakt telefoniczny w ogóle ma sens? Ja sądzę, że tak. Po pierwsze dowiadujesz się dlaczego ktoś nie płaci (zdarza się, że po prostu zapominają), informujesz o kosztach, możesz go poinformować co może zrobić (wiele osób myśli, że nic nie można) no i w jakiś sposób go dyscyplinujesz, wywierasz presję. Plus na pewno wizyta bezpośrednia jest dużo droższa (w sensie ponoszonych kosztów). Ogólnie jest stopniowanie oddziaływania: sms/mail, potem rozmowa telefoniczna, potem bezpośrednia. Z tego chyba telefon jest najlepszym kompromisem relacji koszty-efekt/oddziaływanie. @Vividienne A ile osób myślisz, że oddzwoni? Bo ja uważam, że 99% pomyśli: chcą coś, to niech sami dzwonią (i sam bym tak zrobił).

Vividienne 7 października 2012 o 15:02

0 0

A ja myślę, że to jest brocha tych osób a nie banku. Jeśli ktoś nie zapłacił raty, bo zapomniał, to taki telefon wystarczy, żeby mu przypomnieć. Ja bardzo chętnie korzystałabym z usług banku, który daje mi gwarancję poufności moich danych - czego w tej chwili niestety nie daje żaden bank.

anulla89 8 października 2012 o 7:33

2 2

Odnośnie punktu 6, chciałam tylko powiedzieć, że kiedyś rozwalił mnie pan z windykacji lukasa, który dzwonił do mojego męża. Dzwonił do nas kilka razy, i większość telefonów odbierałam ja. Pytał czy rozmawia z Maciejem X, ja odpowiadałam, że z jego żoną. Pan wtedy pytał, czy wiem w jakiej sprawie może dzwonić. Ponieważ w tym banku mieliśmy jeden malutki kredycik, zawsze odpowiadałam, że oczywiście, chodzi o kredyt na to i tamto, w wysokości takiej a takiej. Czasem dorzucał pytanie o wysokość raty. A po jakimś czasie już nawet nie pytał z kim rozmawia, tylko mówił skąd dzwoni, i czy wiem w jakiej sprawie. Kiedy moje odpowiedzi pokrywały się z rzeczywistością, pan bez dalszych oporów przypominał o niezapłaconej racie. Ale kiedy raz zamiast mnie, odebrał mój teść, i pan zastosował taki sam zestaw pytań, na które teść odpowiedział prawidłowo, pan powiedział mu, że niestety nie może mu przekazać więcej informacji, i prosi o kontakt od mojego męża :) Zabił mnie tym, bo po 1: mi też nie powinien był nic mówić, a po 2: skoro już mi przekazał taką informację, to czemu nie przekazał jej teściowi, który odpowiedział na jego pytania tak samo jak ja? A już w ogóle na śmierć zabił mnie, kiedy pierwszy raz udało mu się porozmawiać z moim mężem. Zaczął rozmowę jak zwykle, niestety mój mąż kompletnie nie ma głowy do takich rzeczy, i nie odpowiedział na żadne z jego pytań. Wtedy pan zapytał, czy może rozmawiać z panem Maciejem, a kiedy mąż powiedział, że właśnie z nim rozmawia, pan... poprosił do telefonu mnie :)

Capitalny 8 października 2012 o 9:42

0 0

@Vividienne Ja też myślę, że to jest brocha tych osób a nie banku - tylko problem w tym, że 99% osób myśli odwrotnie. Co do poufności - ja gdybym się dowiedział, że ktoś podał moje dane objęte tajemnicą bankową, to bym rozpętał taką burzę ze skargami i pozwem o odszkodowanie, że na drugi raz by trzy razy przemyśleli jak się zachować. Na szczęście - odpukać - jeszcze się nie spotkałem z taką sytuacją.

aktam 10 października 2012 o 10:31

0 0

anulla89 -z pewnych źródeł wiem, że już takich praktyk nie stosują od jakiegoś czasu. Ale to prawda, że można było robić takie cyrki, aby było szybciej i więcej. Pomysł z hasłami - genialny! Aż dziwne, że banki tego nie stosują. Mi się zdarzyło dodzwonić do kobiety o takim samym imieniu i nazwisku, potwierdziłam również datę urodzenia i dopiero potem w rozmowie dotyczących szczegółu kredytu wyszło, że to nie klientka... Na szczęście kobieta z tych starszych, wiec obyło się bez problemów. Capitalny i omosquito ja podobne formułki mówiłam, jak to dokładnie brzmiało to nie pamietam, ale skuteczne było. A mi szczerze śmiać się chciało jak ktoś mówił - nie podam daty urodzenia, bo to moje prywatne dane bla bla bla... Dopiero uswiadomienie człowieka, że tego samego dnia urodziło się kilkanaście milionów innych ludzi przełamywało barierę. Vividienne... to nie jest brocha klienta, że nie zapłaci, a jak najbardziej banku. Ludzie to nie jest tak, że klient dostaje kredyt (w nagrode, bo jest dobrym klientem i klient nasz pan itp) a klient POŻYCZA pieniądze. Dopóki spłaca w terminie jest ok. W momencie gdy się spóźnia bank wykonuje interwencję np. telefoniczną w celu wyjaśnienia sytuacji/ przypomnienia o spłacie, bo to są pieniądze banku. Prywatnie też bys zachowywała sie dokładnie tak samo, gdybyś pożyczyła komuś hajs. Potem w przeciagu ok. 2 tyg zaległości bank zamraża kwotę na całą wartość kredytu co generuje ogromne straty. Wiec naprawdę to nie brocha tylko klienta, że będzie musiał zapłacic dodatkowe koszty. I zgadzam się w 100% z Capitalnym, że JAKAŚ weryfikacja musi byc, bo potwierdzam - osób czyhających na czyjeś potknięcie jest naprawdę wielu. A szczegóły kredytu w takiej rozmowie też są ważne. Bo wielu klientów ma kilka kredytów i np. na jednym zaległość. Podawanie takich szczegółów jest standardem. Capitalny jak czytałam tą historię to myslałam, że się znamy ;], bo bardzo podobnie musieliśmy mówić, ale po przeczytaniu zasad jakie panowały w banku, w którym pracowałeś na szczęście - nie :). To albo eurobank albo getin :P (zgadłam?) Swoją drogą też posiadam w swoim rękawie kwiatki dotyczące pracy w takiej branży i w takim miejscu, ale moje historie sa mocno spersonalizowane i póki co mogłyby wpłynąć niekorzystnie na pewne osoby :) Ale łamanie kodeksu pracy sie nadaje na pierwsze strony gazet :P

Zmodyfikowano 2 razy. Ostatnia modyfikacja: 10 października 2012 o 10:32

Capitalny 10 października 2012 o 15:13

0 0

@aktam Nie trafiłaś - aczkolwiek w jednej z firm Pana Leszka zdarzyło mi się też pracować... Pozdrawiam koleżankę po (byłym) fachu:)

Hitokiri 28 września 2012 o 16:29

0 0

Nie, nie tylko tobie :) wczoraj już na to klęłam, przy pisaniu komentarzy.

olkiolki 28 września 2012 o 18:31

1 1

A mi czasem tak się dzieje, jak chcę zagłosować. I zawsze przenosi na główną.

Capitalny 1 października 2012 o 9:52

2 2

Pan Jan był tylko przykładem. Ale zwykle to były osoby urodzone w latach 70., aczkolwiek i 50-latkowie się zdarzali... Siła MATKI jest niezależna od wieku.

Capitalny 8 października 2012 o 10:31

0 2

To zawsze będzie problem. Ale zastanów się nad tym jak inaczej można zweryfikować taką osobę. Bo naprawdę, to nie dzwoni "opiekun" klienta, który go pozna po głosie, dowodu przez telefon nie pokażesz, a tajemnicy bankowej ujawnić nie wolno. Żeby nie było, że bronię banku, bo rozumiem jakie macie z tym problemy. Al szczerze - wolałbyś musieć iść do oddziału i tam pokazać jak zawsze dowód, żeby się dowiedzieć o niespłaconej w terminie racie? Czy zapłacić 100 zł za to, że trzeciego dnia po terminie odwiedzi Cię pracownik banku (też sprawdzając dowód)? Albo idąc tokiem braku weryfikacji przy rozmowie, potem zaskarżać bank, że ujawnił dane o Twoim kredycie np. Twojemu byłemu partnerowi, który szuka okazji, żeby się zemścić i może Ci zepsuć opinię u pracodawcy? Telefon z takim potwierdzeniem jest zgodny zarówno z ustawą o ochronie danych osobowych, jak i prawem bankowym. Ale zawsze możesz się z tym dwoma ustawami zapoznać i znaleźć lepsze rozwiązanie:)

Capitalny 8 października 2012 o 9:39

0 0

Zależy jaki to bank, bo ustalenia są różne. U mnie np. już za przekroczenie terminu zapłaty była opłata chyba 50 zł, ale tylko przy kartach kredytowych - przy zwykłych kredytach tego nie było. Co do kosztów opóźnienia: pewne są odsetki karne ustawowe - naliczają się od pierwszego dnia opóźnienia i to na 99,9% masz w umowie kredytu napisane. Do tego dochodzi zwykle płatny telefon (czasem - w kredytach przy "zakupach na raty" - nawet płatny SMS!) i rzeczony monit. Natomiast kwestia dostarczenia monitu - on wychodzi któregoś dnia opóźnienia i jest wysyłany listem, ale to od danego banku zależy czy zwykłym czy poleconym. Jeśli zwykłym - mógł nie dotrzeć. Mogła to też być ściema. Natomiast nie wykluczam, że opłatę naliczyli, natomiast jest poniżej "progu opłacalności windykowania" (np. 20 czy 30 zł) i w związku z tym potrąca Ci się z każdej kolejnej spłaty i masz cały czas taką małą niedopłatę. Ja bym to sprawdził w banku, żeby nie być zaskoczonym przy staraniu się o inny kredyt - chyba, że nie chcesz wywoływać wilka z lasu;) A jeśli faktycznie monit nie wyszedł - możesz złożyć skargę na pracownika (chyba, że to nie była jego inwencja, a odgórne ustalenia).

Capitalny 8 października 2012 o 9:46

0 0

PS. Tutaj użycie cudzysłowu przy słowie świadomy chyba niepoprawnie - no chyba, że się zaczęłaś spierać co to są dane osobowe;)

omosquito 8 października 2012 o 19:09

0 0

ART 27 ust 1 ustawy z dnia 12.06.2003r. "Prawo pocztowe stanowi, iż operator pocztowy zwraca nadawcy przesyłkę, której nie może doręczyć adresatowi." A mianowicie co to oznacza? jeśli twierdzisz, że nie dostałeś listu, a w banku nie ma jego zwrotu, uważa się, że go doręczono nawet jeśli jest to list zwykły, czyli nie zdziw się, że bank naliczy Ci opłatę za list, którego twierdzisz, że nie otrzymałeś.

yakhub 11 października 2016 o 11:37

1 1

@dzialkis: Jak widać z historii - można wykorzystać do autoryzacji w banku...

Capitalny 9 października 2012 o 10:23

1 1

Hm, a gdzie napisałem, że miałem z tym problemy?:) Napisałem, że byli ludzie, którzy nie mogli tego pojąć i to oni mieli z tym problemy. Odpowiadając jeszcze na Twój komentarz poniżej: PROCEDURY. Ja ich sobie nie wymyślałem, musiałem działać zgodnie z takimi, jakie miałem. Takich rzeczy jak Ty robić ani mówić nie mogłem - mieliśmy inne zasady. I co ma tutaj do rzeczy ustawa o ochronie danych osobowych? W niej nie ma ani słowa o tajemnicy bankowej, a żadnych danych osobowych podczas rozmowy nie zdradzasz. Jak rozumiem, chodziło Ci o ustawę prawo bankowe? Na koniec - nie pracuję tam, bo irytowały mnie procedury (część druga, link powyżej w odpowiedzi do któregoś z komentarzy); sam złożyłem wypowiedzenie i to bynajmniej nie przez to, że nie mogłem sobie poradzić...