piekielni.pl

Mistrzowską akcję miałem dzisiaj w Kolejach Mazowieckich.
W Falenicy wsiadła starsza kobieta, która podeszła do gościa kontrolującego bilety (jeszcze podczas postoju):

- Czy na tym bilecie dojadę do Radości?
To są 2 przystanki. Dla jasności: KM normalnie nie honorują jednorazówek ZTM ale na linii Otwockiej, ze względu na trwające remonty, chwilowo honorują. No ale są niuanse.
- Czy bilet jest już skasowany?
- Nie.
- No to jest nieważny.
(w KM oczywiście nie mają kasowników).
- No to ile to będzie do Radości?
- Co ile będzie do Radości?
- No ile to będzie do Radości?
W tym momencie drzwi się zamknęły.
- To będzie 74zł plus cena biletu.
- Jak to?

Wstałem i podszedłem do nich.

- Proszę pana, przecież to nie w porządku.
- Ale ja z panem nie rozmawiam teraz.
On do niej:
- oDkument proszę. Regulamin jest jasny – jak się nie ma biletu, to trzeba wsiąść do pierwszego wagonu i udać się od razu do kierownika.
Ja:
- No ale pani przecież udała się do pana od razu.
- Ale ja nie jestem kierownikiem tylko kontrolerem.
- !?
- Niemniej jest pan pracownikiem KM i jawnie wprowadził pan pasażera w błąd.
- A pan jest adwokatem? Proszę nie utrudniać pracy.
- Tak jestem; niech pani się odwoła; tu jest numer do mnie, mogę być świadkiem. A pana poproszę o numer służbowy.
- Mogę panu podać numer buta.

Zaczynam spisywać z legitymacji, ale odwrócił do ciała.

- Jest pan na służbie, proszę pokazać legitymację.
- Pokazywałem jak byłem mały.
- Pan ma obowiązek.
- Mam obowiązek, jak pana kontroluję, a już pana skontrolowałem; O! Tam idzie kierownik – proszę się spytać.

Z kierownikiem:
- Proszę pana, kontroler odmawia okazania legitymacji, a wie, że będzie powodem skargi.
- Proszę pana, niech się pan lepiej nie wtrąca; wszystko jest w porządku, pani powinna wsiąść do pierwszego składu.
- Ale przecież to skandal! Przecież to jawne działanie na szkodę pasażera i w dodatku odmowa okazania numeru służbowego.
- Ale przecież teraz ja mówię, tak? Tu jest regulamin.

Pokazuje na jakieś bzdurne parę linijek nad drzwiami.

- Proszę sobie przeczytać; i niech pan uważa, bo wezwiemy policję i będzie pan odpowiadał za uniemożliwianie czynności służbowych.
O dziwo nie zabijam go. Odpowiadam... mniejsza o to jak. Spisuję numer służbowy kierownika.
Od tego momentu chodzę za kontrolerem i go obserwuję. Do końca podróży nikogo już nie skontrolował, chociaż mu nie przeszkadzałem. Rzucał tylko teksty w stylu:
- Proszę za mną nie chodzić, bo ja nie z takich. Mam żonę, wolę kobiety.

Pytam kilku pasażerów (młodych mężczyzn), czy ktoś mi zostawi kontakt i poświadczy odmowę podania numeru służbowego. Niestety, brak chętnych. Dzwonię do KM, ale tam automatyczna infolinia wyjaśnia, że reklamację mogę złożyć drogą listowną lub mailową. Dzwonię do służby ochrony kolei i zgłaszam, że po pociągu grasuje chyba fałszywy kontroler. No, chętnie by pomogli, ale niestety nie mają patrolu w okolicach Dworca Wschodniego (jak was będą kiedyś mordowali na Wschodnim, to uzbrójcie się w cierpliwość).

Całej tej sytuacji dodatkowego absurdu dodaje jeszcze fakt, że na Dworcu Wschodnim nagle ogłaszają, że z przyczyn technicznych pociąg kończy bieg. I kontroler i kierownik odchodzą. Może zbieg okoliczności, może nie. W sumie bez znaczenia, bo trzy przystanki dalej i tak musiałbym po prostu wysiąść. W międzyczasie kontrolerowi zrobiłem zdjęcie.

komunikacja_miejska