piekielni.pl

mijanou 5 grudnia 2017 o 5:45

3 3

@bazienka: albo sam się przekona, że blok wybitnie akustyczny i wszystko przez ściany się niesie.

jass 7 grudnia 2017 o 19:28

0 0

@bazienka: Będą mieć, dopóki sąsiad nie zrozumie że niestety, ale świat nie kręci się wokół niego. Miałam nieprzyjemność mieszkać nad takim człowiekiem - prowadzę nocny tryb życia, nie żadne imprezy ot, normalne domowe dźwięki, ale facetowi przeszkadzały odgłosy chodzenia w kapciach po podłodze czy kąpieli. Wojna podjazdowa trwała z półtora roku, otarła się o administrację spółdzielni (facet wymyślił, że skręcam w domu zabawki/gram w piłkę - nie pamiętam już, którego argumentu użył w skardze do spółdzielni; w każdym razie bez problemu wyjaśniłam miłemu panu ze spółdzielni o co naprawdę chodzi). Skończyło się, kiedy sąsiadowi zaczęło już przeszkadzać nawet to, jak przekręcałam się z boku na bok na łóżku... Wydarł w nocy jadaczkę wyzywając mnie od ku*ew, a następnego dnia przyleciał jeszcze z awanturą. Byłam już tak wściekła, że zagroziłam że po pierwsze jak jeszcze raz rozedrze ryja po nocy zadzwonię na policję że zakłóca ciszę nocną (aż się zapowietrzył na takie odwrócenie sytuacji), a po drugie pójdę złożyć zawiadomienie o stalkingu. Zadziałało jak marzenie, od tego czasu aż do wyprowadzki kilka lat później miałam święty spokój. Jedyną metodą na takich świrów jest nie dać się zastraszyć - to że ktoś mieszka tam dłużej i że jest starszy nie znaczy, że ma prawo dyktować innym, jak mają żyć. Jeśli w grę wchodzą zwykłe codzienne dźwięki, a nie żadne imprezy i ekstra hałasy, to taki człowiek prędzej czy później będzie musiał pogodzić się z tym, że niestety, ale żyjąc w bloku należy się z pewną dozą hałasu liczyć.

mijanou 5 grudnia 2017 o 6:05

4 8

@kertesz_haz: Emocje emocjami, wiadomo, że jeśli umiera bliska osoba (matka/ojciec) to nie myśli się racjonalnie. Ale z tego, co zrozumiałam to ci ludzie byli po imprezie, która nie odbywala się u nich w domu. Byli w stanie poimprezowym, nie puszczali muzyki a po prostu myli się, chodzili po domu itp. Czyli nie utrudniali nikomu życia. Swoją drogą te akustyczne bloki to masakra jest. Sama w takim mieszkam i naprawdę trzeba się postarać by innym nie utrudniać życia bo każdy jest wyczulony na inny rodzaj hałasu. Ja mam uczulenie na "basy", więc też regularnie schodzę do sąsiada na dół i proszę o wyłaczenie basów. Gdy prośby nie pomagają włączam koncerty organowe Bacha. Pomaga natychmiastowo. Ale nikt do nikogo nie ma żalu o chodzenie po domu czy mycie się (bez względu na porę dnia/nocy). Drażni mnie też sąsiadka obok, która potrafi przez kwadrans nawoływać dziecko z podwórka a potem przez następny kwadrans przez balkon przekonywać je by wróciło do domu (i tak po kilka razy dziennie z natężeniem częstotliwości w porze letniej) no ale to akurat z akustyką bloku nie ma nic wspólnego a raczej z tzw. odpieluszkowym zapaleniem mózgu, które potrafi przecież trwać po kilka a nawet kilkanaście lat. Kopania piłką w ścianę już zdążyłam dziecko zwane"Aaaaaaaaadi, Aaaaaaaaaaadi do domu!" oduczyć. Ciekawe, od czego to skrót bo ja obstawiam Adolfa.

Lolitte 5 grudnia 2017 o 9:51

3 3

@mijanou: Może "Adrian"? Mieszkając u rodziców też mieliśmy taką sąsiadkę. Mieszkała klatkę obok, ale jej słynne "Kubuuuuuuusiu! Kubuuuuuuuuuuuuusiu!" znał cały blok i kilka innych dookoła :)

Zmodyfikowano 1 raz. Ostatnia modyfikacja: 5 grudnia 2017 o 9:51

Lucario 5 grudnia 2017 o 10:17

4 4

@kertesz_haz: Gdybyś posiadła tak magiczną moc, jak czytanie ze zrozumieniem, raczej byś tego komentarza nie zamieściła. @mijanou sorki przez przypadek machnęłam Ci minusa ;p

bazienka 5 grudnia 2017 o 17:43

2 2

@kertesz_haz: a nektorzy po prostu sa bucami ;)

Rudy102 6 grudnia 2017 o 14:14

1 1

@mijanou: a nade mną mieszka rodzinka w składzie: ojciec z przepitym głosem,pracuje i praktycznie cały dzień go nie ma; matka w domu, drze japę do telefonu przez 1-2godz dziennie,do dzieci krzyczy Oliiiiii, Oskaaaaaaaaar na ful głos,a są w tym samym pokoju (wiem bo słuch wyrobiłem przez nich jak nietoperz:)), jak dzieci nie słuchają to lecą kur.y itd; Oskar- lat około 4-5, mały szatan,zabawki fruwaja i spadają na panele od świtu do nocy,rowerek na plastikowych kółkach w ruchu,nie mówi tylko drze japę jak matka; Oli- wiek łóżeczkowy, płacze od 6 rano do południa, z kilkoma przerwami,potem o północy i o 3:00,śpi i zaczyna dalej o 6-stej. Płacz w stylu nie jestem głodny ale lubie marudzić,macie przy mnie koczować,śpiewanie mam głęboko w d....,; pies- najspokojniejsza istota w tej rodzinie. Pełnię szczęścia zamyka babcia kiedy ich odwiedza co 2-3 dzień. Równie głośna co córka, dzieci szaleją wtedy na maksa. Pracuję na 3 zmiany więc poznałem ich pełen codzienny tryb życia. Są niespotykanie głośni, chodzą jak słonie. Studenci, którzy mieszkali tam przed nimi to aniołki. Lubię dzieci i mam ich w rodzinie sporo ale tych gówniaków nad moją głową całym sercem nienawidzę. Piętro niżej też mieszka rodzina z dziećmi ale nie słyszałem żeby ktoś się skarżył na nich. Byłem u nich i fajne szkraby:) Ci z góry to zero wychowania. Przepraszam że tak długo ale musiałem to wyrzucić z siebie. Piszę tutaj pierwszy raz więc błędów pewnie sporo, zwłaszcza styl :p