piekielni.pl

Witam! Swojego czasu byłem kurierem w Poznaniu, mam kilka piekielnych historyjek. Zacznę jednak od najgorszej.

Jeździłem w brązowym mundurku :) Ta firma kurierska działa na zasadzie podwykonawców, ale takich, że jakaś firma w formie przetargu wygrywa konkretny rejon i później już sami dzielą go pomiędzy kurierów, których zatrudniają. Zatem jeździłem pod logo jednej firmy, ale byłem pracownikiem innej.

Historia dotyczyć będzie tego, jak dobrym możesz być pracownikiem, oraz tego, jak szef cię za to wychędoży bez mrugnięcia okiem. Zacznijmy od tego, że zawsze mieliśmy problemy z wypłatami, gdyż szef bardzo lubił chodzić do kasyna, albo wtapiać pieniądze w jakieś inne, nie do końca przemyślane interesy. Szybko się dorobił i niestety sodówa uderzyła mu do głowy. Doszło do sytuacji, gdzie musieliśmy brać kasę z pobrań i stawiać go pod murem, bo inaczej o wypłacie mogliśmy sobie pomarzyć. Byłem naprawdę dobrym pracownikiem, miałem bardzo ciężki rejon (zwłaszcza w okresie Targów w Poznaniu), nie zwoziłem awizów, dogadywałem się z klientami, załatwiałem nowe umowy i serio nawet odnajdywałem się w tej robocie. Nie było jednak tak, że nie dostawaliśmy kasy, wypłata była zawsze, czasem na raty, czasem później (przynajmniej dla mnie).

Wracając jednak do wstępu, szef zaczynał nas robić w balona, co więcej, zaczął robić w balona również firmę, z którą miał podpisany kontrakt. Nie będę wdawał się w szczegóły, ale doszło do tego, że zerwali z nim umowę. Wszyscy w strach, że nas też wywalą. Okazało się jednak, że wyszkolony kurier, znający doskonale swój i sąsiednie rejony, jest na wagę złota. Praktycznie wszyscy zostali na tych samych warunkach i tych samych rejonach zatrudnieni przez nowego podwykonawcę.

W ostatnim miesiącu zaczynają się prawdziwe schody. Było nas siedmiu, dwójka odeszła zaraz po informacji, że jeździmy ostatni miesiąc. Dostaliśmy zakaz wożenia pobraniowych przesyłek, dlatego wiedzieliśmy, że w ten sposób nie odzyskamy naszych wypłat. Postanowiliśmy iść do dyrektora firmy i powiedzieć z góry, że albo nam zagwarantuje wypłaty za ten miesiąc, albo nie jeździmy. Odpowiedź krótka: "wypłaty będą, ja o to zadbam!".
Jak wcześniej pisałem, zostaliśmy w piątkę, ale dwa rejony mogliśmy rozdzielić tylko między trójkę z nas. Wypruwaliśmy sobie żyły, robiliśmy nadgodziny, chcieliśmy pomóc choć trochę naszemu obecnemu wtedy szefowi. Doszedł mu jeszcze problem z dzieckiem, zapadło w jakąś śpiączkę czy coś (nie pamiętam dokładnie). Naprawdę dawaliśmy z siebie wszystko, żeby po prostu być w porządku dla siebie, firmy i klientów czekających na paczki.

Dotrwaliśmy tak do końca miesiąca i co? I wypłaty nie ma! Dyrektor tak pięknie dopilnował, że wszystkie pieniądze trafiły prosto na konto byłego szefa, który po tym wszystkim nas po prostu olał. Zamknął działalność gospodarczą, ogłosił upadłość i delikatnie mówiąc mogliśmy mu "naskoczyć". Okazało się, że dom, w którym mieszkał był wynajmowany, pod adresem zameldowania nie przebywał, po prostu wyparował. Inspekcja Pracy niestety odesłała mi pismo, że mimo mojej racji, oni też nie mogą niczego zrobić.

Skończyło się na tym, że musiałem pożyczać od rodziców na życie, bo przez tego gnoja tylko światło gościło w mojej lodówce. A na koniec dodam, że ostatnie dwa tygodnie jeździłem ze złamanym dużym palcem prawej stopy. Wypadek przy pracy i wspaniałe procedury FIRMY to materiał na następną historię.


EDIT: w sumie źle wyjaśniłem zwrot "branie z pobrań", otóż pieniądze codziennie rozliczał i wpłacał szef, wiedzieliśmy, że ma on fundusze na koncie, ale zawsze miał ważniejsze cele niż pracownicy (np. leasing nowego Audi Q7). Jedynie jak mogliśmy zmusić go do wypłacenia nam pieniędzy, to zabranie tego z pobrań, on później musiał się rozliczyć i dopłacić brakującą kwotę, nie martwcie się, Piekielni, żaden klient przez to nie ucierpiał :)

Poznań kurierka wypłata