piekielni.pl

Niespecjalnie planowałam to opisywać, no ale niech będzie, przy okazji, na fali historii o higienie.

Kupowaliśmy wczoraj kiełbasę na ognicho, taką z najlepszych i zarazem droższych. Dużo, dużo jej potrzebowaliśmy.

Przyszła kobita, starsza taka, ładuję nam tę górę kiełbachy do jednego wora. Nie jest to towar zbyt ściśliwy, ale pani pewnie stwierdziła, że jeden worek do przodu gwarancją płynności finansowej biznesu. No nic, patrzymy z ciekawością, jak ona to zrobi.

Położyła to wszystko na wadze. Niegrzeczna kiełbaska nie chciała spokojnie stać, wór też stwierdził, że "pier*oli nie robi" i no pierdutnęło to wszystko na podłogę, rozsypało się epicko, w worku dziura.

Co robi pani? Przeprasza? Daje nowy worek? No ale po co? Zbiera wursztę, ładuje do dziurawego wora, kładzie na wagę, waży to, trzymając przezornie ręką i... "ja dorzucę jeszcze dwa końce do pełnego kilograma".

Tu już się zlitowaliśmy i powiedzieliśmy szanownej, żeby jednak się nie fatygowała, bo przypomnieliśmy sobie, że u konkurencji nie rozdają kiełbachy z podłogi.

Ogólnie rzecz biorąc, w nosie mam, czy ta kiełbacha leżała na podłodze, wiem co się dzieje za kulisami spożywczaków, nie jestem przewrażliwiona na puncie zarazków (i jeszcze żyję). Tym bardziej, że w ognichu wszystko się dezynfekuje. No ale nie mogłam pojąć, jak można przy klientach takie cyrki poczyniać, toć to poniżej poziomu wszelakiego.

masarnia