piekielni.pl

ross13 27 sierpnia 2014 o 12:37

-12 34

Autorko, czy masz jakieś kompleksy, zaburzenia emocjonalne, problemy z samooceną itd. itp.? Mam wrażenie, że jeśli ktoś na ciebie spojrzy to odbierasz to jako atak na siebie i "z automatu" przypisujesz patrzącemu zestaw negatywnych cech w stylu tych przedstawionych w historyjce. 1) "patrzy na mojego psa z nienawiścią w oczach", "kobieta dalej maltretuje mnie i mojego psa wzrokiem" - może kobieta boi się psów, a może kiedyś została pogryziona przez psa i od tamtej pory nie lubi psów? Może nie znosi kiedy właściciele psów nie sprzątają po nich i spacerowicze muszą omijać psie goowna na chodniku i trawnikach? Skoro jesteś tak czuła to czy miałaś przy sobie woreczek na odchody psa? Dlaczego narzucasz innym ludziom swój pogląd i każesz im obowiązkowo kochać psy? Dla twojej wiadomości - to co najmniej nietolerancyjne (dyskryminujesz) i pachnie totalitarystycznym podejściem do poglądów innych osób. 2) "zauważam wstrętny, złośliwy uśmiech na twarzy kobiety" - twoja subiektywna ocena czyjegoś wyglądu nie jest ani trochę obiektywna. Nie ma żadnej wiarygodności w twoim opisie i ocenie. 3) "spojrzała na mnie, czekałam tylko aż opluje mnie jadem" - czekałaś i nic, skąd wiesz co chciała lub mogła powiedzieć ta kobieta? Czemu przypisujesz jej chęci działań które tylko uroiły się w twoim umyśle? Czy każdy kto na ciebie patrzy z dezaprobatą jest twoim wrogiem i pluje jadem - tak to odbierasz? Poza tym, gdzie ty się uczyłaś takich tekstów - z komunistycznych plakatów o "olbrzymie i zaplutym karle reakcji"? 5) "uśmiechnęłam się do kobietki, która tylko ze złością na twarzy odwróciła się na pięcie i zaczęła coś mruczeć pod nosem" - ciekawe, że ty się uśmiechasz "pozytywnie", a ludzie uznani przez ciebie za wrogów uśmiechają się wstrętnie i złośliwie? Kobieta odwróciła się i cicho dopowiedziała sama sobie komentarz. Musiało cię to strasznie zaboleć skoro zwróciłaś na to uwagę. Szukałaś konfrontacji z tą kobietą, a ona nawet cię nie skrzyczała, nie wypowiedziała obraźliwego słowa, nie uderzyła laską - no jak tak można, pomyślała sobie @Bianka i postanowiła się zemścić przedstawiając swój nieobiektywny punkt widzenia w postaci historyjki na piekielni.pl. A oto, jak mogą wyglądać wspomnienia starszej pani ze spaceru: Idę spokojnie chodnikiem, nie wadząc nikomu i ciesząc się z pięknej pogody, słucham śpiewu ptaków, podziwiam przyrodę i raduję się latem. Nagle spostrzegam nadchodzącą dziewczynę ze słuchawkami na uszach, muzyka dudni tak głośno, że ja nie słyszałabym własnych myśli. Prowadzi ona na smyczy wielkiego psa - chociaż prowadzi to za dużo powiedziane - pies jest tak duży i silny, że po prostu ciągnie za sobą tę dziewczynę. Do tego pies nie ma kagańca, piana cieknie mu z pyska i na mój widok pokazuje z agresją zęby. Boję się psów i ich nie lubię, więc patrzę przestraszona i zdenerwowana na ten widok, mając cichą nadzieję, że dziewczyna zauważy mój strach i przerażenie i poczeka, aż wyminę ją i jej psa w dalszej odległości. Niestety, nic z tego. Zauważam bowiem, że dziewczyna nie zwraca uwagi na zachowanie psa i tylko wpatruje się we mnie z wyższością i pogardą w oczach. Patrzy się kpiąco i specjalnie podchodzi jak najbliżej do mnie. Niemal umieram ze strachu, bo pies warczy głośniej i znowu odsłania zęby, ale dziewczyna nie zwraca uwagi na psa i udaje, że jest zasłuchana w dudnieniu dochodzącym ze słuchawek na uszach. Przestraszona odwracam się i widzę tablicę, a na niej znak z przekreślonym psem. Czytam na głos napis pod znakiem na tablicy, lecz niestety, okazuje się, że zakaz dotyczy jedynie wprowadzania psów na smyczy. Dziewczyna tymczasem wyłączyła muzykę i stojąc tuż obok spoglądała bezczelnie na mnie, niemal śmiejąc mi się w twarz. Odwróciłam się i odeszłam jak mogłam najszybciej, żeby nie przebywać dłużej w pobliżu tego psa i niekulturalnej dziewuchy. Odchodząc westchnęłam cicho z żalu i smutku, że muszę już skończyć spacer.