piekielni.pl

Kolejna historia opowiedziana mi przez mamę, właścicielkę sklepu meblowego.

Otóż jakiś miesiąc temu przyszedł Pan, aby zamówić kuchnię. Kuchnia z bajerami i co najważniejsze dla tej historii z szafką narożnikową. Pan sobie zażyczył niestandardowej szafki narożnikowej 90cmx90cm. Przy zamówieniu mama zapytała, czy jest pewien co do rozmiarów, bo szafka będzie naprawdę duża. Pan się zgodził, był pewny że wszystko będzie ok. Część kwoty zapłacona i za dwa tygodnie przyjeżdża kuchnia, taka jaką Pan zamawiał.

Akurat jeździł samochodem mój brat, więc on miał tą nieprzyjemność dowozić Panu kuchnię. Od razu było widać, że Pan jest nie w sosie, od progu krzyczy, że co tak długo jechali i że pewnie zniszczyli mu chłopaki jego kuchnię! Brat tylko spojrzał na kolegę, z którym dowoził kuchnię i przewrócił oczami, na znak, że będą z Panem problemy. Szafki zostały zniesione z samochodu na ziemię, Pan je obejrzał bardzo dokładnie, ale, no cóż, żadnej wady nie znalazł. Więc zabrał pierwszą szafkę (odmówił, aby zrobił to brat z kolegą, bo na pewno zniszczą!), a w tym czasie szczęśliwa żona rozpływa się nad mebelkami, mówi, że są dokładnie takie jakie chciała, dziękuje chłopakom i płaci z uśmiechem.

W tym momencie zszedł Pan i jak nie zaczął krzyczeć na żonę, że głupia jest jak but! Po co im płaciła, przecież teraz jak coś znajdą zepsutego, to nie oddadzą im pieniędzy. Brat oponuje, przecież przed chwilą sprawdzał Pan szafki i nie znalazł Pan żadnej wady! Pieniacz jeszcze coś tam krzyczał do żony i złapał za tą nieszczęsną szafkę narożnikową, żeby ją wnieść. Brat znowu zaproponował pomoc, bo szafka jest na rawdę ciężka, sam nie da rady, ale odmówił warcząc w stronę brata. Żona znowu wróciła do wychwalania i machnęła ręką, mówiąc, że on tak zawsze.

I nagle wszyscy słyszą huk, a po nim serię przekleństw. Co się stało? Ano, Pan wniósł szafkę na schodki przed drzwiami i zahaczył o ostatni stopień stopą przez co szafka uderzyła w ścianę budynku. Lekkie wgniecenie w boku szafki, od razu podbiegł do brata, krzycząc, że czemu mu nie pomógł, skoro wiedział, że tak będzie. On teraz żąda, żeby oddał mu połowę pieniędzy, bo przecież, przez mojego brata szafka jest zniszczona! Brat tylko powiedział, że i tak ten element idzie w środek kuchni, więc widać tylko przód, a nie boki, a po drugie nie odda mu żadnych pieniędzy, bo to Pan zniszczył wnosząc, a nie oni. Jeszcze parę minut krzyczał, ale odpuścił i wrócił do szafki ją wnieść.

Chłopaki już chcieli wrócić do auta, bo nie było sensu stać i czekać, aż wniesie całą, kiedy znowu słyszą krzyki i przekleństwa! Stało się to przed czym ostrzegała Pana moja mama, że szafka jest duża i że może się nie zmieścić w standardowych drzwiach. I tak temu Panu szafka przez framugę przejść nie chce! Więc, czyja to wina? Tak, sklepu! Bo przecież mu nie powiedzieli! Od razu telefon na sklep do mamy, mama potwierdza, że mówiła, że tak może być i że teraz jedyną radą jest rozebranie szafki na części. Więc Pan żąda, żeby chłopaki zostali i żeby mu to zrobili, a jak teraz nie mogą to mają przyjechać po pracy, żeby mu to zrobić, on będzie czekał! A jak się nie zjawią to moja mama pożałuje!
Moja mama tylko zapytała Pana czy żartuje, czy ma traktować tą groźbę na poważnie, to wtedy od razu pójdzie na policję (już mama miała do czynienia z takimi pieniaczami, a ten argument działa od razu). Pan umilkł i się rozłączył. Więcej nie powiedział i chłopaki mogli wracać do sklepu.

Potem jeszcze parę razy dzwonił, że jak nie przyjmą jego szafki do reklamacji, to on pójdzie do Rzecznika konsumenta i wtedy Pana popamięta cała rodzina, łącznie z kotem wujka i papugami kuzynki.

Nikt się nie przejął. Reklamacje moja mama z chęcią zrobiła (jeżeli klient chce dać towar na reklamacje, nie można mu tego odmówić) tylko po to, żeby Pan uzyskał oficjalne pismo od producenta, że uszkodzenie jest mechaniczne i nie podlega reklamacji.

Tak to jest, jak ktoś myśli, że jest mądrzejszy od wszystkich i jest przekonany, że krzykiem, może załatwić wszystko, czyli w naszym przypadku, darmową kuchnię.

Sklep meblowy