piekielni.pl

Kilka sytuacji, mniej lub bardziej piekielnych, z czasów pracy w Informacji Turystycznej w Sopocie

1.
Przychodzi Pani, lat na oko 35+, obcisłe ciuszki, czarne włoski, tipsy, brwi narysowane markerem.
Pani- Po ile są pocztówki?
Ja- Po 1,5 i 2 zł.
P- A znaczki?
J- Nie mam znaczków.
P- To gdzie ja znaczki kupię?
J- Na poczcie...
P- Ale ja nie wiem, gdzie jest poczta.
J- To już pani pokazuję (i pokazuję na mapie).
P- Ale powinniście mieć znaczki.
J- Tu jest INFORMACJA, nie urząd pocztowy.
P- Jak wy chcecie żeby turyści kupowali kartki i wysyłali?
J(a kiedy ja powiedziałam, że chcę?)- Turyści czasem kupują kartki na pamiątkę, by przybić stempel pamiątkowy, a żeby wysłać kartkę i tak musi się pani udać na pocztę.
Foszek.

2.
Przychodzi starsze małżeństwo.
Starszy Pan- Jak dojść do teatru?
Ja pokazuję na mapie, objaśniam. Jest to wcześniej wspomniany teatr, 200 metrów.
SP- To ja nie będę tyle kilometrów szedł.
J- Ale on jest 200 metrów stąd, góra 5 minut drogi.
SP- Aha. To ja bym chciał bilet.
J- Ale ja nie prowadzę sprzedaży biletów.
SP- No jak to nie?
J- To jest INFORMACJA, bilety może pan nabyć w teatrze.
SP (do żony)- Widzisz, gówniara nie chce mi tego biletu sprzedać! (do mnie) Ale ja wiem, że pani te bilety ma, specjalnie pani pod ladą chowa!
J- Nie, bilety są do nabycia w teatrze.
SP- Ale powinny być tutaj!
J- Ale nie ma. I nie będzie.
SP(podejrzliwie)- To biletów do kina też pani nie ma?
J- Nie.
SP- Ja pójdę do urzędu, ja to zgłoszę!

3.
Pani- Ja bym chciała zapytać o połączenie do Elbląga.
Ja- Chwileczkę, muszę sprawdzić w internecie.
P (obruszona)- Ale dlaczego w internecie? Pani powinna to wiedzieć!
J- Proszę pani, to jest informacja turystyczna, nie kolejowa. Nie mam obowiązku znania na pamięć całego rozkładu jazdy na pamięć i nawet panie z informacji kolejowej nie mają.
P- Ale to jest w województwie, powinna pani chociaż z województwa znać!
Ja spokojnie wyszukałam w internecie, wydrukowałam.
P- To ja poproszę bilet na ten pociąg.
J- Nie prowadzimy sprzedaży biletów kolejowych.
P- No jak to?
J- Tu jest informacja, nie stacja PKP...

4.
Pani - Bo wie pani, bo mi znajomy mówił, że dziś gdzieś po południu, koło 17 mają być jakieś ciekawe warsztaty, niech mi pani coś o nich powie i je znajdzie...

5.
Pan - Co u was w mieście jest ciekawego i co się ciekawego dzieje?
Ja pokazuję wszystkie zabytki, drukuję bieżące wydarzenia, Pan wychodzi, wraca po 2 godzinach.
Pan (od drzwi)- Gdzie mnie pani tutaj wysłała?! Bo ja byłem w tym muzeum i na tej wystawie, i to wcale nie jest ciekawe! To jest nudne! I kto mi teraz za bilet zwróci, co? Niech mi pani pieniądze odda, bo ja przez panią tam poszedłem!

6.
Pan (staje przy kontuarze, przed nim jak byk leży mapa)- Czy jest mapa miasta?
Ja- Oczywiście.
P- A gdzie?
J- Leży przed panem.
(P lustruje mapę przez jakieś 15 sekund, po czym pyta podejrzliwie)- To jest mapa?
J(ściana)- ... (milczę, bo ludzie czasem gadają żeby gadać).
P- Zadałem pani pytanie.
J(ściana2:/)-Tak...
P- Ale na pewno?
J(ściana3:/)- TAK.

Taka tam, multizadaniowość ;)