piekielni.pl

W związku z moją poprzednią historią i Waszymi komentarzami do niej o "dziczy" ludzi podczas wyprzedaży czy nowego towaru, w sklepach z odzieżą używaną. Postanowiłam opisać podobną sytuację, ale nie dziejącą się w moim sklepie (w moim sklepie nie zdarzają się takie przepychanki, na szczęście;))

Sytuacje mają miejsce w hurtowni, w której się zaopatruję.

Pierwszy raz jak tam byłam nie mogłam uwierzyć własnym oczom, stanęłam jak wryta.

Może pierwsze wytłumaczę jak działa ta hurtownia.
Więc nie jest tak jak w innych, w których się zaopatruje. Czyli kupuję worki nieotwarte prosto z tira. Ta hurtownia działa na zasadzie - masz wielką kupę ubrań i szukaj sobie, i wybieraj co ci odpowiada. Do tej hurtowni chodzę żeby uzupełnić towar, np w workach było dużo sukienek ale mało spódnic, jadę tam i wybieram czego mam mało.

Na pierwszy rzut oka nie wygląda to obiecująco, bo wita cie wielka hałda ubrań leżących na podłodze. Ma to może 6 metrów rozpiętości i 1,5 wysokości. Ja zazwyczaj wchodzę sobie na sam czubek górki ubrań, siadam sobie wygodnie i przeglądam spokojnie towar;) i szczerze mówiąc jest to bardzo przyjemne, bo czasami można naprawdę znaleźć jakąś perełkę w tym stosie.

Siedzę sobie ja na tej górce, a na dole koczują kobiety, za każdym razem, kiedy bym nie przyjechała to są jedne i te same kobiety. Jak je pierwszy raz zobaczyłam siedziały sobie w kółeczku, plotkowały, wcinały nawet jakieś kanapki. Ot grupka koleżanek zrobiła sobie przerwę w "grzebaniu". Nie zwracałam uwagi na nie.

Ale w pewnym momencie panie szybko wstały zwarte i gotowe, ja niewtajemniczona nie wiedziałam jeszcze co się będzie działo.
Do pomieszczenia wszedł pewien czarnoskóry mężczyzna z workiem na ramieniu, i krzyknął - TOWAR DOKŁADAMY!!! Rzucił workiem i się szybko ulotnił. Kobiety, te spokojne, które wcześniej ze sobą plotkowały, jakby coś w nie wstąpiło, rzuciły się (żeby to lepiej zobrazować, to może określę to tak, kojarzycie jak jeździło się do babci na wieś i babcia rzucała kurom ziarno, wtedy nagle się zlatywały i dziobały na ślepo). Dokładnie tak to wyglądało, kobiety rzucały się na worek z ubraniami, biły się, drapały, krzyczały, wyrywały sobie z rąk. Te koleżanki, które pół minuty wcześniej słodko plotkowały i się kanapkami dzieliły.

Czy to ma jakikolwiek sens?? Ja nigdy nawet się nie odważyłam sięgnąć po ten dokładany towar, no raz miły pan chciał rzucić ubraniami w moją stronę, chyba sam miał już dość tych bab, ale niestety ubrania nie zdążyły do mnie dolecieć, panie w locie złapały ubrania. Nie próbowałam się bić o nie, życie mi jeszcze miłe.

Panie gromadziły łupy i dopiero potem przebierały, po czym znowu siadały i stawały się koleżankami i plotkowały dalej.

Ja mimo tego, że nie brałam udziału w walkach zawsze wychodziłam zadowolona z ładnymi ubraniami.

I bez szwanku ;)

sklepy