piekielni.pl

Sytuacja z okresu jesiennego.

Byłam sobie na weselu w czarnym, długim płaszczu. Jak to jesienią, długi płaszczyk się troszkę przybrudził. Kilka dni po imprezie lecę do pralni i oddaję płaszczyk, [P]ani przyjmująca wypisuje kwitek - cena, płaszcz i dzień odbioru. Podziękowałam ślicznie.
Wróciłam w odpowiednim dniu. [P] po uregulowaniu płatności, idzie na zaplecze. Coś długo jej nie ma. Czekam... Czekam. O! Wraca dzierżąc w dłoni długi, BIAŁY(!!!) płaszcz.

No co jest? Wcześniej czarny, teraz nagle biały? I do tego widać, że dużo na mnie za duży (do szczupłych nie należę).

Ja: - Przepraszam, to nie jest mój płaszcz!
P: - No co za głupoty gada! No a czyj?

Ech. Tłumaczę [P], że nierealne jest, aby mój płaszcz nagle tak zmienił kolor.

P: (Mruczy) - Ph ph... już, już...

Poszła na zaplecze. Wraca z moim płaszczem.
Patrzę na nią zdziwiona.

P: - Oj myślałam, że pani nie zauważy. (!!!)

Aha...

pralnia