piekielni.pl

Rzecz działa się dawno, kiedy mój tato miał 10 lat. Razem z rodziną wybrali się na ślub dalekiej kuzynki, której mój rodziciel nigdy wcześniej na oczy nie widział.

Siostra panny młodej, która była w wieku mojego taty, ma poważne problemy z układem oddechowym i krążenia, które objawiały się (nie mamy z nią kontaktu, więc nie wiem, jak jest teraz) tym, że nie wytrzymywała zbyt długo w jednej pozycji, bo po prostu mdlała.

Jej mama, wiedząc o dolegliwościach córki, usiadła w ostatniej ławce, ponieważ była przygotowana na ewentualność "nagłej ewakuacji". (Należy nadmienić, że kościół nie wypełnił się cały i między nimi, a zajętą ławką wcześniej, było praktycznie pół kościoła przerwy).

Do rozpoczęcia zostało jakieś 10 minut, a do matki i rzeczonej kuzynki podbiega matka pana młodego i mówi:
- No jak to, Halinko, czemu tak z tyłu siedzicie? Idźcie do trzeciej ławki, tam tak ładnie przystrojone...

Matka zaczęła tłumaczyć, w czym rzecz, ale staruszka (miała wtedy prawie 80 lat) nie ustępowała.

Wreszcie zaczęła wrzeszczeć i zrobiła wielką awanturę. Matka, chcąc nie robić przykrości państwu młodym (uroczystość się opóźniała) ustąpiła i usiadła wraz z córką w wyznaczonym miejscu.

Jak można się domyślić, dziewczynka zemdlała w połowie nabożeństwa, co nie było zbyt przyjemne...

Pan młody, chcąc opieprzyć matkę za całe zajście, spytał się, dlaczego nie ustąpiła (wspominał jej o chorobie dziewczynki wcześniej, bo był z nią bardzo zżyty). Piekielna odpowiedziała mu, że gdyby usiadły z tyłu, to popsułyby jej zamysł artystyczny, wedle którego wierni w ławkach byli ułożeni w kształcie serca.

ślub