Aby ponarzekać trochę.
Jakiś czas temu wyprowadziłam się z domu. Wiecie, krok w dorosłość, koniec z życiem na garnuszku, trochę wolności, ale i dużo więcej odpowiedzialności.
Z wyprowadzką przyszła i praca. Właściwie pierwsza na etat, dotąd pracowałam tylko wakacyjnie.
Ale chyba nigdzie nie może być za dobrze, bo trochę mam zażaleń.
1) Współpracowniczki
Zaczynając pracę oznajmiono mi jasno, że oprócz mnie i jednej dziewczyny, cały zespół ma kilkuletnie doświadczenie i powinnam zdanie ich szanować, bo ogarniają sklep bardziej. Ja się z tym nie kłóciłam, chętnie zadawałam pytania, próbowałam nauczyć się wszystkiego w miarę szybko, żeby nie tracić i mojego i ich czasu. Problem w tym, że Panie w twarz mi się uśmiechają, mówią, że sobie radzę, ale sekretnie idą na skargę do Kierowniczki jakich to ja błędów nie robię. Oczywiście zbieram za to solidnie, szczególnie teraz, gdy pracuję już prawie dwa miesiące. Ani razu nie usłyszałam wprost, że robię coś źle, tylko od razu musiałam urządzać sobie pogawędki z Kierowniczką.
2) Kierowniczka sama w sobie.
Nie studiuję, pracuję na zleceniówce, 8h dziennie 5 dni w tygodniu. Czasem częściej. Nigdy mi się nie zdarzyło poprosić o wolne w konkretny dzień, bo nie potrzebowałam. Dzień jak dzień, jestem w nowym mieście i jeszcze nie mam tu znajomych. Jedynie poprosiłam, żeby dała mi znać trochę wcześniej niż o godzinie 19:00 w przeddzień wolnego, że będę je miała, bo chciałam odwiedzić rodziców.
Ale ostatnio odnowił mi się kontakt ze starym znajomym, nie widziałam gościa pięć lat okazało się, że mieszka relatywnie blisko (1,5h pociągiem, ale serio, super facet, jestem w stanie pojechać) i poprosiłam o wolne w konkretne dni - niedzielę i poniedziałek i żeby w sobotę pracować na porannej zmianie, żeby o ludzkiej godzinie do znajomka dojechać. Naiwna, myślałam, że po dwóch miechach pracy bez szemrania i jakiejkolwiek niedyspozycyjności moja prośba by przeszła, ale spotkałam się z odmową, bo "oni chcą jechać do rodziny i nie ma kto za mnie stanąć". No nie powiem, trochę przykro.
I tak, zdaję sobie sprawę, że to najpewniej zderzenie małolaty z rzeczywistością i "prawdziwym życiem", ale jednak trochę kłuje w bok.
praca
Pracujesz tam tylko 2 miesiące, więc jeśli chodzi o wybór dni wolnych, to oczywiste, że inni mają pierwszeństwo. Ale jak kierownik to zrobił na zasadzie "nie, bo nie", to jest piekielny. Co do współpracownic, to dla odmiany ty idź na skargę, że w niczym ci nie pomagają, nie szkolą, nie tłumaczą, choć to ich obowiązek.
Odpowiedz@pasjonatpl: Może Cię to zdziwi ale ona tam nie przepracowała nawet jeszcze jednego dnia. Ona co najwyżej realizuje umowę zlecenie. Ma to swoje wady ale i zalety. Wolne można sobie wziąć kiedy się chce a nie kiedy kierownik pozwoli (kierownik nie jest przełożonym zleceniobiorcy - zresztą nikt nie jest), minusem jest np. brak płatnego urlopu oraz jeśli nie przewiduje tego umowa brak płatnego zwolnienia lekarskiego (składki na ubezpieczenie chorobowe są nieobowiązkowe).
Odpowiedz@mesing: autorka historii chyba i tak sama nie wie na jakiej zasadzie "pracuje", bo raz pisze "właściwie pierwsza na etat, dotąd pracowałam tylko wakacyjnie", a raz "pracuję na zleceniówce". Z takimi dowodami, że pracuje się pod nadzorem kierowniczym w wyznaczonym miejscu i czasie, nie wahałbym się ani chwili przed pójściem do sądu pracy.
OdpowiedzZmodyfikowano 1 raz. Ostatnia modyfikacja: 30 listopada 2021 o 8:22
@xpert17: I tu się zgadzam w całej rozciągłości. Skoro pracuje w wyznaczonym czasie, wyznaczonym miejscu pod kierownictwem narzuconym przez zleceniodawcę to wyczerpuje to znamiona pracy na etacie i w związku z tym powinna być podpisana taka umowa.
Odpowiedz@mesing: mogłaby. Pytanie tylko, czy by chciała. Przecież zdarza się, że to pracownik z jakichś względów nie chce wiązać się umową o pracę.
Odpowiedz@Etincelle: Zdaję sobie z tego sprawę, że jest całkiem spora grupa osób, którym nie zależy absolutnie na umowie o pracę gdyż nie chcą wiązać się cyrografem z jednym pracodawcą. Najczęściej są to tzw. wolni strzelcy żyjący od jednego zlecenia do drugiego a czasami realizujący kilka zleceń jednocześnie dla kilku zleceniodawców.
Odpowiedz@xpert17: umowę mam zlecenie, ale mówiąc o etacie miałam na myśli progi czasowe i codzienność pracy.
Odpowiedz@pasjonatpl: Lol, niby czemu oczywiste? To jest handel - w handlu bardzo brakuje pracowników. Jeśli ktoś ma podejście, że jesteś nowy, więc kolokwialnie mówiąc penis ci w odbyt, bo stare pracownice są ważniejsze, to później będzie płakał, że nie ma chętnych do pracy w swoim sklepie. Każdy pracownik od początku powinien mieć takie same prawa, a nie jakieś pieprzenie, że jak ktoś jest nowy, to ma zrezygnować z życia prywatnego. U nas każda osoba ma od początku prawo do próśb grafikowych i nie ma czegoś takiego, że ktoś ma dłuższy staż, to on ma mieć. Że już nie wspomnę, że osoby na zleceniu u nas układają sobie cały grafik pod siebie, bo to jest umowa zlecenie a nie uop i mają do tego prawo.
Odpowiedz@szafa A choćby po to, żeby zatrzymać doświadczonych pracowników. Na każdym stanowisku doświadczenie się liczy. I nie twierdzę, że nowych powinno się olewać, ale jak 2 osoby chcą mieć wolne w tym samym czasie, to o ile nowy pracownik nie ma dużo ważniejszego powodu, to ten z dłuższym stażem powinien mieć pierwszeństwo. Ujmę to tak. Pracowałem w firmie, gdzie nie szanowali doświadczonych pracowników. Fakt, praca nie jest skomplikowana i nie wymaga żadnych kwalifikacji. Ale przez takie traktowanie starych pracowników wielu odeszło, a młodzi przychodzą głównie po to, żeby sobie dorobić w trakcie studiów. Efektem jest totalny chaos. Bo za nim ktoś nowy się wdroży, minie trochę czasu. Normalna sprawa w każdej robocie. Tyle że w tym czasie znowu ktoś odchodzi i zatrudniają nowego. Do tego ze względu na takie podejście do pracowników to, łagodnie mówiąc, nie idą tam pracowici i ambitni ludzie. Oczywiście zarząd tego nie zauważa, bo nowi pracują za niższą stawkę. Ale jeszcze jak tam pracowałem, to często były jakieś śmieszne szkolenia na temat jakości pracy.
OdpowiedzNarazie to zetknęłaś się z nadużyciem prawa
OdpowiedzW kwestii pierwszeństwa przyznawania wolnego: koleżanka opowiedziała mi kiedyś, że jej wujek kawaler co roku dostawał przez kilkanaście lat dyżur w każde święta, bo on nie ma rodziny, to może siedzieć. Tyle, że on nie miał żony i dzieci, ale rodziców i rodzeństwo owszem. Ale co tam...
Odpowiedz@Tee_can_do_that: Typowe.. dzieciaci moga isc do domu wczesniej, dostawac urlopy kiedy chca po ferie czy inne przerwy semestralne, ci co mieszkaja daleko tez itp itd
OdpowiedzAutorki, dostałaś doraźne zlecenie, jak rozumiem, pomocy personelowi zatrudnionemu w sklepie, z terminem wykonania do dnia z umowy, więc nie masz żadnego wolnego ustalonego przez pracownika na stanowisku kierownika. Sprawdź, co masz w przedmiocie umowy. Jeśli czynność, np. rozłożenie towaru na regałach, to pracujesz, aż rozłożysz, potem idziesz do domu. Jeżeli pomoc kasjerską przez 8 godzin, 6 dni w tygodniu, to kasujesz 8 godzin przez 6 dni, ale nic więcej nie robisz. I nie masz urlopu ani chorobowego. Tak działa umowa zlecenie.
Odpowiedz@didja: Pracuję w markecie. Połowa osób zatrudnionych u nas pracuje na umowie zlecenie. Różnica między nimi a nami, to m. in. właśnie fakt, że osoby ze zlecenia dają swoją pełną dyspozycyjność, do której to my, zleceniodawcy, mamy się dostosować. Osoby ze zlecenia nie pracują na etacie, więc nie mają obowiązku stawiać się w określonym miejscu w określonym czasie by pracować pod nadzorem. To byłaby uop, a nie jest; mają prawo nie pracować, kiedy im pasuje, tyle że nie mają za to płacone oczywiście. Przykładowo w tym miesiącu koleżanka ze zlecenia powiedziała, że będzie pracować tylko siedem dni i tylko na pierwszych zmianach i tak właśnie pracuje. To, ja, na uop, mogę PROSIĆ kierowniczkę o jakieś konkretne wolne.
OdpowiedzTo nie jest zderzenie z "prawdziwym życiem" tylko z łamaniem prawa. To co odpisujesz podlega pod UOP a nie pod UZ. Lepiej doczytaj różnice, bo chwilę temu była tu historia, gdzie ktoś był bardzo zdziwiony, że jak jest chory to nie ma wypłaty. Ech, tak wygląda ten słynny "rynek pracownika"...
OdpowiedzŻadne to zetknięcie się z dorosłością a mobbing i łamanie prawa.
Odpowiedz